اجراگري و بازتاب گفتماني آن در روايت «مرد» اثر محمود دولت‌آبادي

مسائل و كنش‌هاي اجتماعي در آثار محمود دولت آبادي جايگاه بسيار پررنگي دارند. »مرد « داستان كوتاهي است كه از جمله آثار رئاليستي او به شمار مي‌آيد و داراي توصيفاتي دقيق از فضا، شخصيت‌ها و عناصر متعدد داستان است. در اين پژوهش پرسش اصلي اين است كه چگونه در اين داستان زبان مسئلۀ هويت شكل نگرفته را بازتاب گفتماني مي‌دهد؟ چگونه زبان مي‌تواند نظام روابط زنانه و مردانه را از طريق اجراگري به چالش بكشد؟ و اينكه كاركرد فرهنگي هويت در اين روايت چيست؟ هدف از نگارش اين مقاله تحليل گفتماني و بررسي اجراگري در شكل‌گيري و فهم‌پذيري هويت شخصيت اصلي و قهرمان اين داستان به نام »ذولقدر « است. قهرماني كه دورۀ كودكي خود را پشت سر گذاشته و اكنون كه در آستانۀ ورود به نوجواني است، زندگي او دچار فراز و نشيبي ناگهاني مي‌شود. او در غياب پدر تلاش مي‌كند كه نقش پدر خانواده را بر عهده بگيرد و با بازتاب هويتي تقليدي، مسئوليتي را كه والدينش از تقبل آن سر باز زده‌اند، به تنهايي به دوش بكشد. ذولقدر با تقليد از گفتمان، رفتارها و اجراگري‌هاي پدرش به منزلۀ يك الگوي فرهنگي، هويت جنسيتي جديد خود را بازتوليد مي‌كند.