كاربرد متن ادبي در آموزش زبان‌هاي خارجي در دانشگاه «استفاده از رويكرد كار ـ محور در كلاس ترجمۀ متون نظم و نثر، مقطع كارشناسي زبان فرانسه»

در آموزش زبان‌هاي خارجي، همواره بحث انتخاب محتواي آموزشي داراي اهميت زيادي بوده است. متدهاي مختلف آموزشي در طول تاريخ محتواي آموزشي خود را با توجه به نگرشي كه هر يك به كاربرد زبان داشته‌اند، انتخاب كرده اند. امروزه علاوه بر اينكه جنبۀ كاربردي زبان خارجي براي ما داراي اهميت بسزايي است، شناخت لايه‌هاي مختلف فرهنگي و اجتماعي جامعۀ زبان مقصد نيز اهميت ويژۀ خود را يافته است. نظر به اينكه آموزش ادبيات با توجه به بحث انتقال فرهنگ در كلاس هاي زبان خارجي همواره موافقان و مخالفان خود را داشته است، در اين تحقيق ما در جست وجوي پاسخ به اين مسئله هستيم كه نقش و جايگاه ادبيات به منزلۀ يك محتواي آموزشي در طول تاريخ آموزش زبان هاي خارجي چه بوده است و چگونه و در چه سطوحي ادبيات مي‌تواند به منزلۀ محتواي آموزشي در كلاس هاي آموزش زبان استفاده شود؟ هدف ما در اين جستار، ضمن مطالعۀ پيوند ميان ادبيات و آموزش زبان، پيشنهاد يك روش آموزشي كار ـ محور بر اساس رويكرد كنشي آموزش زبان هاست. در اين روش، ما شعر را به منزلۀ پيكره در محوريت كار خود قرار مي‌دهيم. فرض ما بر اين است كه اين روش مي‌تواند توانايي زباني و تحليلي دانشجويان را در رويارويي با متون ادبي بالا ببرد و براي اثبات اين فرضيه، آن را بر روي دو گروه كنترل و آزمايش از دانشجويان ترم آخر مقطع كارشناسي مترجمي زبان فرانسه آزمايش كرده ايم.