اثر مديريت تغذيه و مصرف زئوليت بر كارايي مصرف كود و بهره‌وري آب در دو رقم ذرت (.Zea mays L) در شرايط كم‌آبياري

به‌منظور بررسي اثر مديريت تغذيه با مصرف زئوليت بر كارايي مصرف كود و بهره‌وري آب دو رقم ذرت در شرايط كم‌آبياري، آزمايشي در سال‌هاي 1394 و 1395 در مؤسسه تحقيقات خاك و آب كشور به‌صورت كرت‌هاي خرد شده فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. تيمارهاي آبياري در دو سطح؛ آبياري كامل و كم‌آبياري (70 درصد آبياري كامل) به‌عنوان عامل اصلي و تركيب فاكتوريل پنج سطح كودي(شيوه رايج زارعين منطقه، شيوه رايج به‌علاوه 10 تن در هكتار زئوليت از منبع كلينوپتيلوليت، شيوه توصيه شده، شيوه توصيه شده به‌علاوه 10 تن در هكتار زئوليت از منبع كلينوپتيلوليت، شاهد بدون مصرف كود) و دو رقم ذرت (ديررس (سينگل كراس 704) و زودرس (سينگل كراس فجر)) به‌عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد كه كم‌آبياري باعث كاهش عملكرد دانه ارقام ذرت شد (17 و 20 درصد به‌ترتيب در ارقام فجر و 704). شيوه مصرف كود بر كليه صفات گياهي مورد ارزيابي اين پژوهش اثر معني‌دار داشت. در شرايط كم‌آبياري بيشترين عملكرد دانه ارقام ذرت از تيمار كود توصيه شده + زئوليت حاصل شد (ارقام 704 و 260 به‌ترتيب 7934/3 و 7793/8 كيلوگرم در هكتار) كه نسبت به تيمار كود توصيه شده + زئوليت در شرايط آبياري كامل به‌ترتيب 7 و 15 درصد كاهش داشت. نتايج اين آزمايش نشان داد كه با مديريت مناسب كودي همراه با مصرف 10 تن در هكتار زئوليت، با صرفه‌جويي 30 درصد در مصرف آب آبياري (2100 مترمكعب در هكتار)، مي‌توان عملكرد دانه مناسبي به‌دست آورد.