بررسي پيش‌رسي ازدواج در استان‌هاي كشور در طي سال‌هاي1385 تا 1390

آمادگي جسمي، رواني، اجتماعي و فرهنگي براي ازدواج يكي از شرايط پايداري خانواده است. اگرچه پيش رسي ازدواج در ايران در دهه ي 1360 و 1370 كاهش اساسي داشته است، اما در دهه ي اخير با نوساناتي براي هر دو جنس همراه بوده است. بنابراين در اين مقاله با استفاده از داده هاي ثبت احوال و سرشماري درطي سالهاي گذشته، وضعيت پيش رسي ازدواج به تفكيك مناطق شهري و روستايي استان هاي كشور، بررسي شده است. نتايج نشان داد، كه پيش رسي ازدواج براي مردان از 48904 نفر در سال 1385، به 48145 نفر در سال 1390 كاهش يافته است، اما براي زنان از 33083 نفر در سال 1385، به 39831 نفر در سال 1390 افزايش يافته است. نسبت پيش رسي ازدواج بر حسب استان هاي كشور متفاوت بوده است. در سال 1390 نسبت پيش رسي ازدواج زنان در استان هاي خراسان شمالي و خراسان رضوي و براي مردان استان هاي سيستان و بلوچستان و خراسان رضوي بيشتر از بقيه استان ها بوده است. در سال 1385 بيشترين نسبت پيش رسي ازدواج در استان هاي اردبيل و سيستان و بلوچستان براي زنان و خراسان رضوي و سيستان و بلوچستان براي مردان بوده است.