بررسي جامعه‌شناختي پيامدهاي محله محوري و نقش آن در شكوفايي مديريت دركلان شهرها

هدف بررسي جامعه شناختي مديريت محله محور در شكوفايي خدمات به شهروندان و پيامدهاي اين گونه مديريت است .براي فراهم شدن زمينه هاي همكاري و مشاركت اجتماعي مردم رويكرد محله محور لازم است. مفاهيمي چون برنامه ريزي از پايين، مشاركت جمعي، توزيع عادلانه امكانات تنها در سايه مفهوم »توسعه محله اي « و برنامه ريزي محلات شهري عينيت مي يابد. در اين پژوهش به بررسي جامعه شناختي پيامدهاي محله محوري در اداره كلان شهر تهران(موردمطالعه : محله هاي ازگل،جنت آباد،حكيميه ،خاني آباد تهران) پرداخته شده است. روش تحقيق با تركيب دو روش كمي و كيفي بوده است. حجم نمونه كيفي (44 واحد مشاهداتي) است4 تن از مديران محلات موردمطالعه و 20 نفر از اعضاي شوراياري محلات و 20 تن از اعضايي كه مداوم از خدمات سراي محله استفاده مي كنند حجم نمونه درروش كمي با استفاده از فرمول كوكران 400 نفر است. پژوهش داراي 6 فرضيه است كه 4 فرضيه اول با روش كمي و دو فرضيه آخر با روش كيفي بررسي شده اند.در قسمت كيفي پژوهش با اجراي كدگذاري هاي مختلف به پديده هاي اصلي (تغييرات اجتماعي، نابهنجاري هاي اجتماعي، توسعه محله محوري و عدم توسعه محله محوري) دست يافته و به بررسي جامعه شناختي شرايط علي، شرايط زمينه اي و مداخله گر و استراتژي هاي مختلف تأثيرگذار بر پديده و درنهايت پيامدهاي متأثر از پديده پرداخته شده است.و درروش كمي با پيمايش به نتايجي دست پيداكرده كه ازجمله آن ها همكاري در حد متوسط مردم در اجراي اين طرح بوده است. محله محوري كه از زمينه هاي تغييرات اجتماعي در ايران بوده خود توانسته تغييرات ارزشمندي در محلات مسكوني شهر تهران ايجاد كند.با نشأت گيري اين طرحمحله محوري ndash; از اخلاق مدني ،در اداره كلان شهر تهران مؤثر بوده و با كنترل گرايش به رفتار نابهنجار در هويت محله تأثيرگذار بوده است.احساس مسئوليت شهروندان بر محله محوري و پيامدهاي آن تأثير داشته و با القا حس تعلق و هويت محله اي موفق عمل نموده است و رضايتمندي اجتماعي مردم رابطه محكمي با پيامدهاي محله محوري نشان داده است.