ارائه يك مدل راهبردي براي دستيابي به توسعه پايدار شهري در كلان‌شهر مشهد

زمينه بسياري از پژوهش هاي شهري، توسعه پايدار است و نگرش آرماني برنامه ريزان و طراحان شهري در طراحي شهرهاي پايدار، عمدتاً بر زندگي بهتر و كاهش بحران هاي محيطي است. اين مقاله به دنبال پاسخگويي به اين سوالات است كه مهم ترين مسائل و مشكلات ناپايداري در كلان شهر مشهد كدام اند؟ و مهم ترين راهكارهاي دستيابي به يك مدل راهبردي توسعه پايدار شهري در كلان شهر مشهد كدام است؟ هدف پژوهش حاضر ارائه مدلي راهبردي براي دستيابي به توسعه پايدار شهري در كلان شهر مشهد است. بدين منظور ابتدا مفاهيم و اصول توسعه پايدار شهري مورد بررسي قرارگرفته است. سپس انواع نظريات مرتبط با توسعه پايدار شهري شامل بوم شهر، شهر فشرده و شهر هوشمند با استفاده از روش آناليز مفهومي بررسي، تحليل و جمع بندي شده اند. درنهايت پس از بررسي اسناد بالادستي و مشخص شدن اصول برنامه ريزي، مدل مفهومي اوليه تحقيق ارائه گرديد. مدل به اين موضوع اشاره مي كند كه براي دستيابي به توسعه پايدار شهري در كلان شهر مشهد تأكيد بر بعد مديريت سيستمي همراه ابعاد چهارگانه پايداري شامل ابعاد كالبدي، اجتماعي، اقتصادي و زيست محيطي ضروري است. در ارزيابي كمي مدل مفهومي با استفاده از تحليل عاملي تأييدي، بزرگ تر بودن ضريب مسير پايداري محيط زيست حاكي از آن است كه مهم ترين مشكل ناپايداري شهري در كلان شهر مشهد، ناپايداري محيط زيست مي باشد. با توجه به مطالعات انجام شده و بر اساس نظرات خبرگان، يك مدل راهبردي جامع و مشاركت محور بهترين راهكار براي دستيابي به توسعه پايدار شهري در كلان شهر مشهد مي باشد.