تهيه نقشه زيست اقليم ايران با استفاده از شاخص ميانگين رأي پيش بيني شده

آگاهي از شرايط زيست اقليمي، راهنماي مناسبي براي انجام بسياري از فعاليت هاي انساني است. اين پژوهش با هدف شناخت شرايط زيست اقليمي ايران با استفاده از شاخص ميانگين رأي پيش بيني شده انجام شد. براي محاسبه شرايط زيست اقليمي ايران، داده هاي روزانه مربوط به متغيرهاي دماي هوا، رطوبت نسبي، فشار بخارآب، سرعت باد و ابرناكي، در 193 ايستگاه همديد مورد استفاده قرار گرفت. ابتدا شرايط زيست اقليمي هركدام از ايستگاه ها به صورت جداگانه بررسي شد. سپس پايگاه داده اي از شرايط زيست اقليمي بلندمدت تمامي ايستگاه هاي مورد مطالعه (با ابعاد 193*366) ايجاد شد. با استفاده از چنين پايگاه داده اي، شرايط زيست اقليمي گستره ايران به كمك روش كريجينگ به صورت روزانه ميان يابي گرديد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه شرايط زيست اقليمي در بازه زماني و مكاني در گستره ايران داراي تنوع بسيار زيادي است. به گونه اي كه يك مكان مي تواند در ايران در طول سال هم از شرايط خيلي سرد و هم از شرايط داغ برخوردار باشد. البته چنين تضادي را نيز مي توان در يك زمان مشخص در گستره ايران ديد. به طور متوسط در طول سال شرايط متمايل به گرم (كمي گرم، گرم، خيلي گرم و داغ)، شرايط زيست اقليم آسايش و شرايط متمايل به سرد (كمي خنك، خنك، سرد و خيلي سرد) به ترتيب در 51، 13 و 36 درصد از گستره ايران حاكم است. با اين وجود، در هر ماه از سال يكي از شرايط زيست اقليمي در گستره ايران حاكميت بيشتري را از خود نشان داده است. به عنوان مثال در آبان و فروردين گستره وسيعي از ايران شرايط آسايش اقليمي را تجربه كرده اند. در ميان شرايط زيست اقليمي مختلف، شرايط كمي خنك، آسايش و كمي گرم در تمام طول سال به طور هم زمان، بخش يا بخش هايي از ايران را تحت تأثير خود قرار داده اند.