ارزيابي شاخص هاي وارونگي دماي لايه‌مرزي هواي شهر تهران

هدف اين پژوهش بررسي وارونگي دماي لايه مرزي هواي شهر تهران طي سال هاي 2014-2010 در مقياس زماني روزانه، ماهانه و فصلي است. بدين منظور پارامترهاي ارتفاع پايه و ارتفاع رأس وارونگي، دماي لايه پايه و رأس وارونگي، اختلاف دما بين دولايه مزبور، عمق لايه وارونگي، مقدار فشار هوا در لايه پايه و لايه رأس وارونگي در دوره آماري 2014-2010 مورد بررسي قرار گرفت، سپس روزهاي داراي وارونگي از نوع تابشي (ناشي از سرمايش شبانه پوشش سطح زمين) و فرونشيني هوا (پويشي) تفكيك گرديد. با استفاده از شاخص هاي مختلف روزها بر اساس شدت وارونگي از ضعيف تا بسيار شديد طبقه بندي گرديد. نتايج نشان داد تعداد روزهاي توأم با پديده وارونگي دما در دوره مورد مطالعه 231 روز بوده است كه شامل 206 روز (89 درصد) وارونگي تابشي و 25 روز (11 درصد) وارونگي فرونشيني مي شود كه بيشترين وارونگي دما در فصل تابستان و كمترين آن در فصل بهار رخ داده است. به هرروي، وارونگي هاي بسيار شديد در فصل پاييز و زمستان رخ داده است. بيشترين فراواني وارونگي هاي تابشي و فرونشيني در دوره مورد مطالعه در فصل تابستان مشاهده شده است. وارونگي دمايي در زمستان ضخامت كمتر و شدت بيشتري دارد همچنين روزهاي با تداوم پديده مي تواند سهم زيادي در پايداري هوا در لايه هاي نزديك سطح زمين به ويژه در فصول سرد سال و معضلات ناشي از آن داشته باشند.