ماهيت و ابعاد رژيم ضمني غيررسمي امنيت منطقه‌اي «جمهوري اسلامي» در منطقه غرب آسيا

واژه »رژيم « يكي از مفاهيم پركاربرد نه تنها در روابط بين الملل كه در اقتصاد، حقوق، محيط زيست و ... مي باشد. در اين پژوهش ضمن بررسي سه رويكرد مختلف »رفتاري «، »شناختي « و »رسمي « در تعريف »رژيم «، تعاريف مختلفي كه محققاني نظير »كراسنر «، »يانگ «، »كراتوچويل و راگي «، »كئوهين « و »اوشرنكو و يانگ « از مفهوم »رژيم « ارائه داده اند، مورد تدقيق قرار مي گيرد. همچنين به بررسي رويكردهاي فكري عمده در مطالعه رژيم هاي بين المللي پرداخته مي شود. سپس اصلي ترين مفاهيم مورد كاربرد در مطالعه رژيم ها يعني »شكل گيري رژيم «، »قوت رژيم «، »اثربخشي رژيم «، »دامنه رژيم «، »استحكام(انعطاف پذيري) رژيم «، »شكل سازماني « و »حالت تخصيصي « مورد بررسي قرار مي گيرند. در ادامه دسته بندي »لوي، يانگ و زورن « از رژيم ها ارائه مي گردد و باتوجه به اين تعريف، اين گونه نتيجه گيري مي شود كه »جمهوري اسلامي « در سطح منطقه غرب آسيا يك رژيم ضمني غيررسمي امنيت منطقه اي تشكيل داده است و ابعاد مختلف اين رژيم ازجمله اصول، هنجارها، قواعد و رويه هاي تصميم گيري مورد بررسي قرار مي گيرند.