ابعاد نفوذ امريكا در ايران(1953-1979) و پيامدهاي آن در شكل گيري روابط دو كشور پس از انقلاب اسلامي

بررسي ابعاد و پيامدهاي نفوذ امريكا در ايران در دوره زماني 1979-1953 در شكل گيري روند روابط دو كشور پس از انقلاب اسلامي اهميت ويژه اي برخوردار است. اين تحقيق در پي پاسخ به اين سؤال است كه نفوذ آمريكا در ايران در طي سال هاي 1979-1953 داراي چه ابعادي بوده و چه پيامدهايي به دنبال داشته است. در پژوهش حاضر هم در گردآوري داده هاي تحقيق و هم در تبيين وتحليل داده ها از روش هاي پژوهش كيفي بهره برداري شده و براي انجام تحليل كيفي از روش هاي توصيفيتحليلي استفاده شده است. يافته هاي مقاله بيانگر آن است كه نفوذ امريكا در ايران همه جانبه و داراي ابعاد مختلف فرهنگي، سياسي، اقتصادي، نظامي و امنيتي بوده است كه كاهش حسن ظن اوليه مردم ايران نسبت به امريكا و مواضعش در ايران و نقش بستن تصويري از يك رژيم دنباله رو و وابسته در اذهان عمومي از پيامدهاي حضور امريكا در ايران بوده است كه در نهايت نيز با وقوع انقلاب اسلامي اين نفوذ به پايان رسيده است. تبيين اين نفوذ براي درك ريشه هاي رفتارهاي جاري اين قدرت بزرگ در خصوص كشورمان امري حياتي است كه مي تواند ضمن عمق بخشي به درك جامعه دانشگاهي ياري گر دستگاههاي سياست گذاري خارجي باشد.