هويت و تأثير آن بر سياست خارجيِ يمن در دوران پسا اتحاد 1990

پس از اتحاد 1990 در يمن، مقامات كشور تلاش كردند در عرصه هاي مختلف به ويژه سياست خارجي، رفتاري جديد متناسب با تغييرات به وجود آمده به منصه ظهور برسانند تا خود را به محيط پيرامون و بين الملل اثبات نمايند. بر همين اساس تلاش كردند تا هويتي نوين از يمن متحد تعريف نموده و رفتار و سياست خارجي خود را متأثر از اين هويت تعريف نمايند. هرچند كه در اين امر چندان موفق نبودند و ايده هاي بلندپروازانۀ پيش از اتحاد به سرعت رو به انحطاط گراييد. متناسب با همين به هم ريختگي مي توان سياست خارجي فاقد چهارچوب يمن در سال هاي پس از اتحاد را محصول آشفتگي هويتي در اين كشور كه ريشه هاي مختلفي داشته است، دانست. در يمن بيش از آنكه شاهد هويت منسجم ملي باشيم، اين هويت هاي فروملي هستند كه هركدام به سهم خود تأثيرات متنوعي را بر ابعاد گوناگون اين كشور ازجمله سياست خارجي گذاشته اند. فقدان دولت-ملت عملاً موجب شده تا سطحي از تعارض هويتي در يمن شكل بگيرد و نتيجتاً اين آشفتگي هويتي بر همه ابعاد سياست ورزي اين كشور ازجمله رفتار خارجي و سياست خارجي يمن، تأثيرگذار باشد. در اين نوشتار رفتار خارجي و سياست خارجي يمن و نيز عوامل مؤثر بر آن پس از طرح چهارچوب نظري پژوهش، يعني سازه انگاري، بر اساس اين رويكرد موردبررسي قرارگرفته است.