اثر هدفمند‌سازي يارانه‌ها بر فقر و توزيع درآمد در ايران: مدل سازي تعادل عمومي عرضه كار

سياست هدفمند‌سازي يارانه‌ها از كانال‌هاي مختلفي برقدرت خريد خانوارها، فقر و توزيع درآمد اثر مي‌گذارد. در اغلب تحليل‌ها‌ي مربوط به اين سياست تغيير در عرضه‌ي نيروي كار مغفول مانده است. افزايش درآمد اسمي در اثر پرداخت يارانه‌ي نقدي در قانون هدفمند‌سازي يارانه‌ها، به تنهايي مي‌تواند به كاهش عرضه‌ي نيروي كار منجر شود. اين مساله مي‌تواند موجب كاهش اثر هدفمند‌سازي يارانه‌ها گردد. در اين تحقيق با روش تعادل عمومي محاسبه پذير، برآيند اثرات افزايش قيمت حامل‌هاي انرژي و پرداخت يارانه‌ي نقدي با لحاظ كاهش عرضه‌ي نيروي كار در مرحله‌ي اول هدفمندسازي محاسبه شده‌است. سپس با بهره‌گيري از اين اطلاعات به محاسبه‌ي شاخص‌ها‌ي توزيع درآمد و فقر پرداخته شده است. الگوي نظري تحقيق بر پايه ماتريس داده‌هاي خرد موسسه عالي آموزش و پژوهش مديريت و برنامه‌ريزي معاونت برنامه ريزي و نظارت راهبردي سال1392كاليبره شده است. نتايج تحقيق نشان ميدهد، برآيند اثرات پرداخت نقدي يارانه‌ها توسط دولت و افزايش قيمت‌ها، گرچه باعث كاهش عرضه‌ي كار در ايران مي‌شود، فقر و توزيع درآمد را بهبود مي‌بخشد. علاوه بر اين، نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه درصد بهبود در قدرت خريد دهك‌هاي روستايي بيش از دهك‌هاي شهري بوده است.