شماره ركورد :
1150043
عنوان مقاله :
بررسي ميزان افسردگي و اضطراب در سالمندان مبتلا به ديابت مراجعه كننده به بيمارستانهاي شهيد مصطفي خميني ايلام و شهداي عشاير خرم آباد در سال1394
پديد آورندگان :
آزادي ، آرمان دانشگاه علوم پزشكي ايلام - دانشكده پرستاري ايلام , تقي نژاد ، حميد دانشگاه علوم پزشكي ايلام - دانشكده پرستاري ايلام , بستامي ، معصومه دانشگاه علوم پزشكي ايلام - دانشكده پرستاري و مامايي , بستامي ، عليرضا دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي , پاشايي ثابت ، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي قم - دانشكده پرستاري مامايي
از صفحه :
1
تا صفحه :
9
كليدواژه :
افسردگي , اضطراب , سالمندي , ديابت , ايلام , خرم آباد
چكيده فارسي :
مقدمه: ديابت يا بيماري قند خون يك اختلال متابوليكي است كه خود منجربه عوارض مزمن مي شود . از مهمترين عوارض ناشي از ديابت، بيماري هاي رواني از جمله افسردگي و اضطراب است كه در دوران سالمندي نيز جزء اختلالات شايع مي باشد. بنا بر اين شناخت و يژگيهاي رواني جامعه سالمندان ميتواند مقدمه اي جهت ارتقاء كيفيت زندگي اين قشرمحسوب شود. لذا اين مطالعه با هدف بررسي ميزان افسردگي و اضطراب در سالمندان مبتلا به ديابت انجام شد . روش: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي مقطعي كه بر روي 102 سالمند مبتلا به ديابت بيمارستان هاي شهيد مصطفي خميني ايلام و شهداي عشاير خرم آباد است.كه بر اساس نمونه برداري آسان و غير تصادفي انتخاب شدند، انجام گرفت. ابزار گردآوري نمونه ها پرسشنامه متشكل بر سه بخش مشخصات دموگرافيك بيماران ، پرسشنامه 20 سوالي اضطراب اشپيل برگر و پرسشنامه 15 سوالي افسردگي سالمندان GDS مي باشد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS18 و روشهاي آماري تحليلي مانند آزمون هاي تي مستقل، تحليل واريانسANOVA، آزمون تعقيبي شفه، و ضريب همبستگي پيرسون، بود. سطح معني دار آماري در اين مطالعه P 0/05 در نظر گرفته شد . يافته ها: بيماران مورد پژوهش در اين مطالعه داراي ميانگين سني4/5±7/66 و جنسيت (49%) مرد و (51%) زن و همچنين محل سكونت (49%) خرم آباد و (51%) ايلام بود . نتايج اين مطالعه نشان داد كه بين افسردگي با سن 0/0001=p و مدت زمان ابتلا به ديابت 0/0001=p و تعداد دفعات بستري در بيمارستان 0/0001=p جنسيت 0/031=p و سطح تحصيلات 0/0003=p و سطح اشتغال 0/0001=p و نوع درمان 0/0001=p و همچنين بين اضطراب با سن 0/044= p و مدت زمان ابتلا به ديابت p=0/002 تعداد دفعات بستري در بيمارستان 0/0001=p و نوع ديابت p=0/04 و وضعيت اشتغال p=0/011 از نظر آماري ارتباط معني داري وجود دارد. ولي بين اضطراب و افسردگي با ديگر عوامل دموگرافيك از نظر آماري ارتباط معني داري وجود ندارد. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه با افزايش سن، مدت زمان ابتلا به ديابت، تعداد دفعات بستري، از دست دادن شغل، ميزان افسردگي و اضطراب سالمندان مبتلا به ديابت افزايش مي يابد. لذا پيشنهاد مي شود با توجه به افزايش جمعيت سالمندان و شيوع بيماريهاي مزمن مانند ديابت توجه ويژه به اين قشر و معاينات روانپزشكي براي تشخيص به موقع و در نهايت درمان افسردگي و اضطراب در اين بيماران صورت بگيرد.
عنوان نشريه :
پژوهش پرستاري
عنوان نشريه :
پژوهش پرستاري
لينک به اين مدرک :
بازگشت