تبيين چالش هاي آموزش قضاوت باليني پرستاران: يك مطالعه كيفي

مقدمه: در قضاوت باليني،بر اساس مهارتهايي همچون استدلال باليني، شهود، تفكر انتقادي، به كار گيري دانش، تجربه و شواهد؛ پرستار داده ها را جمع آوري و تفسير مي كند.در نهايت با باز انديشي و باز خورد به استنباط مي رسد. اجراي اين فرايند نيازمند آموزش است كه ممكن است با تهديدها و فرصت هاي متعددي همراه باشد؛ لذا اين مطالعه با هدف تبيين چالش هاي آموزش قضاوت باليني پرستاران انجام شد. روش: اين مطالعه كيفي با رويكرد تحليل محتوي از نوع مرسوم در سال 1393انجام گرفت. 26 مصاحبه‌ باز و نيمه ساختار با هجده مشاركت كننده در دانشگاه علوم پزشكي كردستان انجام شد. در كنار مصاحبه از ياداشت هاي در عرصه استفاده گرديد. نمونه گيري به صورت هدفمند بود .جمع آوري داده همزمان با تجزيه و تحليل تا رسيدن به اشباع ادامه يافت. يافته ها: از تجزيه و تحليل داده ها چهار مضمون نشان دهنده چالش هاي آموزش قضاوت باليني پرستاران حاصل گرديد. اين مضامين شامل ؛ نقش كمرنگ قضاوت باليني در فرايند آموزش؛ محدوديت در استفاده از شواهد و منابع، چالش هاي حمايتي و چالش هاي آموزش در بالين بودند. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه آموزش قضاوت باليني پرستاران با نقاط ضعف، قوت، تهديد ها و فرصت هاي مختلفي روبرو است. به كارگيري بهينه شواهد و منابع، حمايت آموزشي و حمايت هاي باليني لازمه مقابله با چالش هاي آموزش قضاوت باليني پرستاران هستند.