بررسي رابطه ميان انحراف سود تحقق يافته از سود پيش بيني شدۀ سهام با بازده قيمت سهام در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلي در اين مطالعه بررسي اثر انحراف سودهاي پيش بيني از سودهاي تحقق يافته بر بازدهي قيمت هاي سهام در بورس اوراق بهادار ايران است. در واقع اين موضوع اثر انحراف سودهاي پيش بيني كه ناشي از انحراف در پيش بيني توسط مديران شركت ها است، بر بازدهي قيمت هاي سهام مورد بررسي قرار مي دهد. براي نيل به اين هدف، 194 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زماني 84-1392 انتخاب شده است. در اين مطالعه، دو گروه از شركت هايي كه بازدهي بالا و شركت هايي كه بازدهي پاييني را در دوره مذكور تجربه كردند انتخاب شد و از مدل چند عاملي فاما و فرنچ (1993) به عنوان مبناي نظري استفاده شد. نتايج با توجه به روش حداقل مربعات تعميم يافته (GLS)، حاكي از آن است كه آن دسته از شركت هاي با بازدهي بالا در مقايسه با شركتهايي كه بازدهي پاييني را در طي سال هاي قبل تجربه نمودند، انحراف سود كمتري دارند و مديران اين شركتها در پيش بيني هاي خود محتاطانه تر عمل مي كنند و نسبتاً پيش بيني دقيق تري از سود هاي آتي ارائه مي كنند. در عين حال شركتهايي كه عملكرد خوبي را در گذشته تجربه نكرده اند، در ابتداي دوره پيش بيني بالاتري را برآورد مي كنند، ولي در انتهاي دوره با تعديل هاي منفي، پيش بيني خود را اصلاح مي كنند. از ديگر نتايج اينكه تغييرات سود محقق شده در هر سال با بازدهي سهام، رابطه مثبت و معني دار دارد، اما تغييرات سود پيش بيني از سود محقق شده سال قبل با بازدهي سهام رابطه منفي دارد. رابطه بين بازدهي شاخص كل و بازدهي سهام، مثبت و معني دار است كه براي گروه شركتهايي با بازدهي بالا در مقايسه با شركتهاي با بازدهي پايين اثر قوي تري را نشان مي دهد.