مديريت پرتفوي چنددوره‌اي همراه با كنترل ورشكستگي تحت رويكرد برنامه‌ريزي پويا

مديريت كاراي سبد اوراق بهادار از ديرباز تاكنون مورد توجه محققان حوزه مالي و مطلوب سرمايهگذاران بوده است. در اين پژوهش به بررسي مسأله بهينه سازي سبد اوراق بهادار چنددورهاي براي مديريت دارايي و بدهي براي سرمايه گذاري كه قصد دارد قبل از رسيدن به انتهاي افق سرمايه گذاري خود، احتمال ورشكستگي را نيز كنترل نمايد، پرداخته شده است. سبد اوراق بهادار مورد بررسي، شامل مجموعه اي از دارايي هاي ريسكي، دارايي بدون ريسك و نوعي از بدهي است. يك مدل ميانگين واريانس كه داراي محدوديت كنترل ورشكستگي در افقهاي زماني مختلف است، ارائه شده است. رويكرد حل در نظر گرفته براي مدل پيشنهادي، روش لاگرانژ افزاينده به مراه برنامه ريزي پويا است كه با توجه به درجه پيچيدگي آن، الگوريتم ژنتيك براي ارائه جواب پيشنهاد ميشود. نتايج عددي مدل با سبدي متشكل از 10 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ، اوراق مشاركت به عنوان دارايي بدون ريسك و وام بانكي به عنوان بدهي سرمايه گذار، به عنوان خروجي مدل ارائه شده است. نتايج حاكي ازآنست كه كنترل ورشكستگي اثر پر معنايي روي استراتژي بهينه سرمايه گذاري دارد، به عبارت ديگر هنگامي كه محدوديت كنترل ورشكستگي اعمال ميشود، نسبت به زماني كه در نظر گرفته نميشود، تعداد دفعات رسيدن به ورشكستگي كاهش چشمگيري دارد.