مقايسه تغييرات قند خون در بي‌حسي نخاعي با بيهوشي عمومي در عمل سزارين - يك مطالعه همگروهي

زمينه و هدف: آسيب هاي بدني يا جراحي سبب ايجاد پاسخ هاي متابوليكي در بدن مي شوند. تغييرات قند خون يكي از انواع اين پاسخ ها است. يكي از راه هاي موثر براي كاهش پاسخ سيستم درون ريز متابوليك بي حسي نخاعي است. بنابراين ما اين مطالعه را با هدف مقايسه سطوح قندخون قبل، حين و بعد از عمل هدايت كرديم تا بتوانيم قسمتي از پازل بيهوشي را تكميل نماييم. مواد و روش ها: اين مطالعه يك بررسي كوهورت گذشته نگر بود كه بر روي 126 بيمار 38-18 ساله تحت جراحي سزارين انجام شد. شصت و سه زن تحت بي حسي نخاعي به عنوان گروه اول و گروه دوم 63 بيمار با بيهوشي عمومي در نظر گرفته شد. سطح گلوكز به وسيله گلوكومتر سي دقيقه قبل از جراحي، در طول عمل و سي دقيقه بعد از اتمام جراحي ثبت گرديد. نتايج: ميانگين سطح قند خون در گروه بي حسي نخاعي به طور قابل ملاحظه اي بين سه اندازه گيري متفاوت بود(p value = 0.007) و در گروه بيهوشي عمومي اين تفاوت بيشتر بود (p value 0.001). ميانگين قند خون سي دقيقه قبل از جراحي در بي حسي نخاعي و بيهوشي عمومي به ترتيب 81.49 ±2 14.64 و 84.09 ±210.95، (p value = 0.26)، در حين جراحي به ترتيب 86.50 ±223.49 و 90.74 ±217.82، (p value = 0.256) و نهايتا سي دقيقه بعد از عمل كه به ترتيب 79.93 ±218.35 و94.87 ±216.32، (p value 0.001) بود. نتيجه گيري: بي حسي نخاعي روش موثرتري در كاهش تغييرات قند خون مادران در طول عمل سزارين و در نتيجه كاهش عوارض جانبي آن است.