بررسي رفتارهاي خودمراقبتي و عوامل مرتبط با آن در بيماران مبتلا به نارسائي احتقاني قلب بستري دربخش هاي داخلي قلب بيمارستان توحيد سنندج

مقدمه و هدف : نارسايي قلبي بيماري مزمني است كه به رفتارهاي خودمراقبتي ويژه اي تا پايان عمر نياز دارد. اين بيماران براي مواجهه با مشكلات بيماري، نياز به رفتارهاي خودمراقبتي دارند، لذا مطالعه حاضر با هدف يافتن وضعيت رفتارهاي خودمراقبتي و عوامل مرتبط با آن، طراحي و اجرا شد. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي همبستگي ، بر روي 150 بيمار مبتلا به نارسايي قلبي بستري در بخش هاي داخلي قلب بيمارستان توحيد سنندج كه به صورت مبتني بر هدف انتخاب شدند، انجام شد . ابزار جمع آوري داده ها شامل2 پرسشنامه بود :1 پرسشنامه جمعيت شناسي و اطلاعات مربوط به بيماري 2 مقياس اروپايي رفتارهاي خودمراقبتي بيماران نارسايي قلب ، كه از طريق مصاحبه با بيماران تكميل گرديدند. سپس داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها : ميزان رعايت رفتارهاي خودمراقبتي از سوي بيماران اكثرا متوسط(ميانگين نمره 39.54) بود و با سطح تحصيلات و محل زندگي و آموزش در مورد بيماري ارتباط معنادار داشت(0.05 P).ولي رابطه آن با سن ،جنس،شغل ،وضعيت تاهل،كلاس بيماري ، مصرف سيگار و مواد مخدر و الكل از نظر آماري معنا دار نبود(0.05 P). نتيجه گيري : با توجه به نتايج مطالعه حاضر، ميزان رعايت رفتارهاي خودمراقبتي در بيماران مبتلا به نارسايي قلبي در سطح مطلوبي نبوده است ،بنابراين ضرورت آموزش و تقويت آن به خصوص در اين بيماران كه در اين مقوله ضعيف تر هستند، احساس مي شود.