نقش راهبردهاي نظم جويي شناختي هيجان و حرمت خود در شادكامي مادران كودكان كم توان ذهني

مقدمه: تولد و حضور كودك كم تواني ذهني در هر خانواده اي مي تواند رويدادي نامطلوب و چالش زا تلقي شود كه ممكن است تنيدگي، سرخوردگي، احساسات غم و نااميدي را به دنبال داشته باشد. لذا، پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه راهبردهاي نظم‌جويي شناختي هيجان و حرمت خود در شادكامي مادران كودكان كم توان ذهني انجام شد. روش: پژوهش از نوع همبستگي و جامعه آماري پژوهش كليه مادران كودكان كم‌توان ذهني شهر تهران بود و نمونه اين پژوهش شامل 200 نفر از مادران كودكان كم توان ذهني مدارس كم توان ذهني شهر تهران بودند كه بر اساس نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان گرانسفكي و كرايج (2006)، مقياس حرمت خود روزنبرگ (1965) و سياهه شادكامي آكسفورد (1989) بود. داده ها با استفاده از شيوه هاي آمار توصيفي (ميانگين، انحراف استاندارد) و شيوه هاي آمار استنباطي (رگرسيون چندگانه و ضريب همبستگي پيرسون) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته‌ها نشان داد كه نظم‌جويي شناختي هيجاني و حرمت خود به صورت مثبت شادكامي مادران كودكان كم توان ذهني را پيش بيني مي‌كنند (0/001 P). هم چنين، ميان نظم‌جويي شناختي هيجان با شادكامي مادران كودكان كم توان ذهني و ميان حرمت خود با شادكامي مادران كودكان كم توان ذهني رابطه مثبت و معناداري وجود دارد (0/001 P). نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد كه بهبود راهبردهاي مثبت تنظيم شناختي هيجان و حرمت خود، مي تواند باعث افزايش شادكامي مادران كودكان كم توان ذهني شود. از نتايج اين پژوهش مي توان در مراكز مشاوره آموزش و پرورش و مراكز بهزيستي استفاه نمود.