بررسي اثربخشي ماموگرافي ديجيتال در مقايسه با ماموگرافي آنالوگ درغربالگري و تشخيص سرطان پستان: مرور سيستماتيك و متاآناليز

زمينه و هدف: سرطان پستان اولين سرطان شايع و يكي از علل عمده مرگ و مير در بين زنان ايراني به ويژه درسنين باروري به شمار مي رود. ماموگرافي متداول ترين آزمايش غربالگري و تشخيص سرطان پستان است. در حالي كه ماموگرافي آنالوگ يك روش استاندارد در غربالگري سرطان پستان است، ماموگرافي ديجيتال مي تواند يك روش جايگزين باشد. اين مطالعه به مقايسه اثربخشي ماموگرافي ديجيتال و ماموگرافي آنالوگ درتشخيص سرطان پستان پرداخته است. مواد و روش ها: به منظور جمع آوري شواهد در خصوص مقايسه اثربخشي ماموگرافي ديجيتال و آنالوگ يك مرور نظام مند از سال 1990 تا مارس 2014 بر روي مطالعات صحت تشخيصي انجام گرفت. مهمترين بانك هاي اطلاعاتي مرتبط ازجملهbstracts of Reviews of Effects (DARE) ، NHS Economic Evaluation Database (NHS EEDs)، Cochrane Database of Systematic Reviews، TRIP، PubMed و Medline با كليد واژه هاي مناسب و استراتژي مخصوص هر يك جستجو گرديد و پس از ارزيابي كيفيت مطالعات با ابزاQUADAS ، متاآناليز با استفاده از نرم افزار MetaDiSc و مدل تصادفي انجام شد. نتايج: از 35284 مطالعه مرتبط يافت شده، 166مطالعه در مرحله اول انتخاب و پس از حذف موارد تكراري و بررسي معيارهاي ورود و خروج، 13مطالعه وارد مرحله نهايي گرديد. كيفيت 4 مطالعه متوسط و مابقي خوب ارزيابي شد. حساسيت پايه ماموگرافي آنالوگ و ديجيتال بر اساس شواهد در زنان زير 50 سال به ترتيب 61/0 و 81/0 به دست آمد. نتيجه گيري: باتوجه به حساسيت بالاتر ماموگرافي ديجيتال در زنان كمتر از 50 سال و افزايش شيوع سرطان پستان در ايران، به خصوص در سنين50-45 سال و ايمني بيشتر در ماموگرافي ديجيتال، كاربرد اين نوع ماموگرافي به جاي ماموگرافي آنالوگ در غربالگري و تشخيص سرطان پستان در اين گروه سني توصيه شود.