ارزيابي اثرات گليكوپروتئين B سيتومگالوويروس بر بلوغ و عملكرد سلول‌هاي دندريتيك مشتق شده از منوسيت

زمينه و هدف: برهمكنش گليكوپروتئين Bسيتومگالوويروس با پذيرنده هاي شبه تول بر سلول هاي دندريتيك منجر به پيام دهي اوليه و پاسخ ايمني ذاتي مي شود. هدف از اين تحقيق، مطالعه اثرات گليكوپروتئين B سيتومگالوويروس بر بلوغ و عملكرد سلول هاي دندريتيك گروه تيمار با اين گليكوپروتئين ويروسي در مقايسه با گروه كنترل بود. مواد و روش ها: نمونه خون محيطي از 5 فرد داوطلب سالم جمع آوري شد. پس از توليد سلول هاي دندريتيك مشتق شده از منوسيت ها در روز پنجم كشت، نيمي از سلول هاي دندريتيك نابالغ با گليكوپروتئين B سيتومگالوويروس تيمار شدند و مابقي سلول ها بدون تيمار به سلول هاي دندريتيك بالغ القاء و به عنوان كنترل در نظر گرفته شدند و بلوغ و عملكرد سلول هاي دندريتيك در اين دو گروه با هم مقايسه گرديد. نتايج: در گروه تيمار با گليكوپروتئين B ميزان بيان ژن پذيرنده شبه تول 4 در سلول هاي دندريتيك به طور معني داري افزايش يافت (p 0.05). در حالي كه اختلاف معني داري در درصد بيان شاخص هاي CD83، CD86، CD1a و HLADR و غلظت سايتوكاين IL23 مترشحه از سلول هاي دندريتيك در دو گروه تيمار و كنترل مشاهده نگرديد. نتيجه گيري: افزايش بيان ژن پذيرنده شبه تول 4 در سلول هاي دندريتيك تيمار با گليكوپروتئين B نشان داد كه تنها تماس سلولي جهت روشن ساختن پاسخ سلولي ضد ويروسي و فعاليت پذيرنده شبه تول ضروري است. بنابراين مطالعات بيشتر در مورد شاخص هاي سلولي موثر فوق در ساخت راه كارهاي درماني عليه سيتومگالوويروس مي تواند نقش مهمي داشته باشد.