كاربرد مدل پرستاري پپلاو در پرستاري باليني: يك مطالعه مرور سيستماتيك

زمينه و هدف: ارتباط مؤثر بين پرستار و بيمار يكي از اركان اساسي در پرستاري است. تئوري هاي پرستاري از جمله منابع راهنما در اين زمينه مي باشند. تئوري پپلائو يكي از تئوري هاي پرستاري در زمينه ارتباط پرستاربيمار مي باشد مطالعه حاضر با هدف مروري بر كاربرد تئوري پپلائو در پرستاري باليني انجام شد مواد و روش ها: در اين مطالعه مرور سيستماتيك با استفاده از كليدواژه هاي تئوري بين فردي، تئوري پرستاري پپلائو، ارتباط پرستار-بيمار، پايگاه هاي اطلاعاتي Web of sciences، PubMed، Scopus، SID، Magiran و Irandoc در فاصله سال هاي 2007 تا 2017 جستجو شد. در جستجو اوليه، 592 مقاله يافت شد كه پس از بررسي معيارهاي ورود به مطالعه 9 مقاله مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: نتايج اين مرور سيستماتيك تأثير مثبت به كارگيري تئوري ارتباط بين فردي پپلائو را در كاهش استرس بيماران همودياليزي، افزايش رضايت بيماران بستري در بخش مراقبت ويژه قلبي، كاهش اضطراب بيماران كانديد جراحي پيوند عروق كرونر، جلب اعتماد بيماران مورد خشونت جنسي يا عاطفي، ارتقاي سلامتي زنان باردار، كاهش آسيب كودكان داراي والدين در زندان و همكاري بيماران در امر مراقبت نشان داد. نتيجه گيري: تئوري پرستاري مطرح شده با پيامدهاي مثبتي در محيط باليني همراه بود لذا ارتقاء سطح آگاهي پرستاران از چنين مدلي و آموزش به كارگيري آن در امر مراقبت از بيماران ضروري مي نمايد.