بررسي اثرات ضد باكتريايي مشتقات جديد بنزوتيازول و تتراهيدروپيريميدين بر آئروموناس هيدروفيلا، استرپتوكوكوس اينيايي و ادواردزيلا تاردا به عنوان سه باكتري بيماري‌زاي مشترك بين آبزيان و انسان

زمينه و هدف: رفع تهديد مقاومت آنتي بيوتيكي در باكتري هاي بيماري زاي زئونوز آبزيان، نياز به استفاده از تركيبات ضد باكتريايي جديدي چون مشتقات تيازول و پيريميدين دارد. در اين تحقيق به بررسي اثر مهاركنندگي تعدادي از مشتقات جديد بنزوتيازول و تتراهيدروپيريميدين كه به تازگي سنتز شده اند بر روي آئروموناس هيدروفيلا، استرپتوكوكوس اينيايي و ادواردزيلا تاردا از مهم ترين باكتري هاي بيماري زاي زئونوز آبزيان پرداخته شده است. مواد و روش ها: مشتقات بنزوتيازول و تتراهيدروپيريميدين سنتز و محلول هايي از آن ها با غلظت mu;g/mL 8192 در حلال DMSO تهيه شد. سپس جهت بررسي اثرات ضد باكتريايي، از دو روش انتشار در ديسك و براث ميكرودايلوشن استفاده شد. در نهايت نتايج به صورت قطر هاله مهار رشد و حداقل غلظت بازدارندگي رشد (MIC) گزارش گرديد. نتايج: بررسي ها، عدم اثر گذاري دو مشتق تتراهيدروپيريميدين بر هر سه باكتري مورد مطالعه را نشان داد، همچنين هيچ گونه اثر مهاركنندگي از سه مشتق بنزوتيازول بر باكتري آئروموناس هيدروفيلا مشاهده نگرديد. البته اثر مهاركنندگي براي مشتقات بنزوتيازول با [MIC] 256 تا 1024 و قطر هاله مهار رشد 3/0 ±3/4 تا 1/0 ±2/18 بر استرپتوكوكوس اينيايي و ادواردزيلا تاردا ثبت شد. نتيجه گيري: در اين مطالعه اثرات ضد باكتريايي مشتقات جديد بنزوتيازول بر دو باكتري استرپتوكوكوس اينيايي و ادواردزيلا تاردا اثبات گرديد. اين اميدواري وجود دارد تا با انجام آزمايشات تكميلي بر آبزيان به ويژه در شرايط مزرعه، اين تركيبات جايگزين مناسبي براي آنتي بيوتيك هاي رايج كه باكتري ها به آن ها مقاوم شده اند، شوند.