بازدارنده‌ها و تسهيل‌كننده‌هاي پايبندي به رژيم‌هاي درماني در بيماران ديابتي نوع دو: يك مرور يكپارچه

زمينه و هدف: ديابت قابل درمان نيست اما با رعايت رژيم هاي درماني قابل كنترل است. عدم پايبندي به رژيم هاي درماني منجر به ظهور سريع عوارض ديررس ديابت و كنترل نامطلوب متابوليكي و پيامدهاي باليني ضعيف مي شود. هدف مطالعه حاضر تحليل وضعيت پايبندي به درمان در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو است. مواد و روش ها: در اين مطالعه مروري يكپارچه، تمامي مقالات فارسي و انگليسي داراي متن كامل (از سال 2000 به بعد) در زمينه پايبندي به رژيم هاي درماني در بيماران ديابتي نوع دو مورد بررسي قرار گرفتند. اين مطالعات از طريق پايگاه هاي اطلاعاتي ملي و بين المللي SID، Magiran و Science Direct، PubMed، Google Scholar، Scopus با كليدواژه هاي »تبعيت از درمان «، »پايبندي به درمان «، compliance ، concordance و adherence به دست آمدند و در نهايت 53 مقاله وارد مطالعه شدند. يافته ها: مرور 53 مقاله مرتبط نشان داد كه افسردگي، مشكلات مالي، تجربه عوارض دارويي و بيماري، مشكلات حافظه، مصرف هم زمان چندين دارو و پيچيده بودن رژيم درماني از مهم ترين بازدارنده هاي پايبندي به رژيم درماني بيماران ديابتي بودند. اعتقاد به ضروري بودن داروها و حمايت از بيمار نيز جزء بيشترين تسهيل كننده هاي پايبندي به درمان بودند. نتيجه گيري: با توجه به اهميت پايبندي به رژيم هاي درماني در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو و شيوع بالاي عدم پايبندي به درمان، لازم است به بيماران در اين زمينه آموزش داده شود و اقداماتي جهت رفع بازدارنده هاي پايبندي به درمان اتخاذ گردد.