بررسي رابطه سندرم شناختي ـ توجهي با علائم خلقي

مقدمه و هدف: اختلالات خلقي با شيوع 20.8 درصدي به عنوان يكي از اختلال هاي شايع، پرهزينه و تضعيف كننده كيفيت و كاركردهاي سالم، زندگي ميليون ها نفر را در دنيا دچار مشكل مي سازند. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه سندرم شناختي توجهي با علائم خلقي افسردگي و اضطرابي انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصيفي همبستگي است. جامعه آماري مورد مطالعه در اين تحقيق شامل كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز بود كه تعداد 380 نفر از آن ها مطابق با فرمول كوكران انتخاب شدند. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه سندرم شناختي توجهي و اضطراب و افسردگي بك استفاده شد. اطلاعات جمع آوري شده به كمك نرم افزار SPSS نسخه 19 و با روش هاي آمار توصيفي (فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار) و آزمون هاي همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج حاصل از تحليل يافته ها نشان داد كه سندرم شناختي توجهي رابطه معناداري با علائم خلقي افسردگي و اضطراب دارد و همچنين به صورت معناداري علائم خلقي افسردگي و اضطراب از طريق سندرم شناختي توجهي قابل پيش بيني است كه اين تغييرات در سطح 0/01 p معنادار مي باشند. نتيجه گيري: سندرم شناختي توجهي يكي از عوامل مؤثر بر علائم خلقي در دانشجويان است.