بررسي تأثير سبك زندگي ديني بر پيشگيري از جرايم در بين زندانيان و غير زندانيان استان همدان

Effect of religious life style on the prevention of crime among prisoners and non-prisoners in Hamadan

هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير سبك زندگي ديني ( بر اساس فرمايشات مقام معظم رهبري) بر پيشگيري از جرايم در بين زندانيان و غير زندانيان استان همدان مي‌باشد. در اين پژوهش، شاخص‌هاي در نظر گرفته شده براي سبك زندگي، شيوه زندگي ديني افراد است. روش مطالعه حاضر كمي و پيمايشي بوده و داده‌ها با استفاده از ابزار پرسشنامه‌ي ساخت‌يافته و از طريق دو گروه مجرم و غير مجرم گردآوري شد. اين پژوهش از دو جامعه آماري افراد زنداني و غيرزنداني تشكيل شده و با استفاده از فرمول مورگان و كريجي، حجم نمونه 310 محاسبه شده است. روش نمونه‌گيري طبقه‌اي است. نتايج به دست آمده نشان مي‌دهد كه قاچاق مواد مخدر بيشترين ميزان بي اعتقادي ديني را در بين جرائم ديگر دارا است. بايد عنوان داشت كه تفاوت معناداري بين شيوه زندگي ديني افراد مجرم و غير مجرم وجود ندارد. اما نتايج نشان دادند كه سبك زندگي ديني از طريق ايجاد انسجام عاطفي در فرد با بروز جرائم ارتباط معناداري دارد.

The aim of this study was to evaluate the impact of religious lifestyle on the prevention of crime in the province is among the prisoners and non-prisoners .In this study, the indicator intended for lifestyle is religious. The study is a quantitative survey, the data of which were collected using structured questionnaires, through criminal and non-criminal groups. The study population, included prisoners and non-prisoners, was 310, by Morgan and Craig formula. Sampling method was stratified. The results showed that drug trafficking has the highest rate of religious disbelief, among the other crimes. It must be said that there is no significant difference between religious life style offenders and non-offender. But, The results showed that religious lifestyle by creating an emotional coherence is significantly associated with the incidence of crime.