حاكميت شبكه‌اي در نهادهاي پژوهشي امنيت ‌سايبري

نظام هاي سياسي به فراخور فضاي اجتماعي، سياسي و اقتصادي، نوع حاكميت خود را تغيير مي دهند؛ يكي از مهم ترين دانش هاي بشري، دانش خط مشي گذاري عمومي است. با توجه به اهميت اين موضوع، در اين پژوهش مفهوم حاكميت و حاكميت شبكه اي و عناصر آن تشريح مي گردد؛ همچنين، از پر تغييرترين محيط هاي حاكم بر فعاليت هاي امروزي، فضاي مجازي و سايبر است؛ امنيت فضاي سايبر، پيروِ فضاي سايبر، تحت تأثير تغييرات مستمر است و به دليل اين كه حفظ امنيت در اين فضا از مسائل مهم در امنيت ملي كشور محسوب مي شود و همچنين به علت نبودِ هم افزايي نهادهاي پژوهشيِ امنيت سايبري در ايران، بهره مندي از مدلي براي حاكميت اين فضا به منظور استفاده متناسب از همه ظرفيت ها، راه حلي مناسب براي حاكميت محسوب مي شود. اين پژوهش با هدف دست يابي به حاكميت شبكه اي در نهادهاي پژوهشي امنيت سايبري، به دنبال شناسايي عناصر حاكميت با توجه به شرايط محيطي حاكم بر آن در ايران است. بدين منظور، با استفاده از روش نظريه داده بنياد و مصاحبه با خبرگان اين حوزه و با ارائۀ يك مدل، سعي در تبيين آن با گزاره هاي نظري دارد. از مهم ترين گزاره هاي موجود مي توان به ارائه سياست هاي يكپارچه از طريق ايجاد نقشه راه فناوري و محصولات بومي امنيت سايبر، نهادينه شده دغدغۀ امنيت در كشور و مديريت متعهد به بخش خصوصي اشاره نمود.