كيفيت زندگي حرفه‌اي پرستاران بيمارستان‌هاي شهرستان تربت‌حيدريه در سال 1395

زمينه و هدف: كيفيت زندگي حرفه اي مفهوم مهمي است كه با ويژگي هاي شخصيتي و محيط شغلي افراد مرتبط است و از اهميت بسزايي براي نظام سلامت و ارايه دهندگان مراقبت هاي بهداشتي و درماني برخوردار است. اطلاعات اندكي در زمينه كيفيت زندگي حرفه اي كاركنان حوزه سلامت در كشور موجود است. اين مطالعه با هدف بررسي كيفيت زندگي حرفه اي پرستاران بيمارستان هاي شهرستان تربت حيدريه در سال 1395 انجام شد. روش ها: اين مطالعه به صورت توصيفي تحليلي انجام شد. تعداد 200 نفر از بين پرستاران شاغل در دو بيمارستان نهم دي و رازي شهرستان تربت حيدريه بر اساس نمونه گيري طبقه اي انتخاب و به مطالعه وارد شدند. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه كيفيت زندگي حرفه اي بود. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آمار توصيفي و تحليلي انجام شد. نتايج: ميانگين نمرات سه زير مقياس كيفيت زندگي حرفه اي (رضايت ناشي از شفقت شغلي، خستگي ناشي از شفقت شغلي و استرس ثانويه) به ترتيب 4.71±26.41، 7.79±36.17 و 7.57± 31.73 بود. همچنين بين ميانگين نمرات رضايت و خستگي ناشي از شفقت شغلي با برخي متغير ها نظير جنس، سمت شغلي و بيمارستان محل اشتغال پرستاران تفاوت آماري معني داري مشاهده گرديد (0.05 p). نتيجه گيري: كيفيت زندگي حرفه اي پرستاران در سطح مطلوبي نبوده و به نظر مي رسد اين مفهوم تحت تاثير عوامل متعددي قرار داشته باشد كه نيازمند بررسي دقيق تر و عميق تري مي باشد.