شاخص‌هاي شيميايي و كيفي گوشت ماهي كپور معمولي پرورش‌يافته در سيستم بيوفلوك طي دوره نگهداري در يخچال

اهداف: سيستم بيوفلوك، استفاده از ميكروارگانيزم هايي مانند باكتري هاي هتروتروف، جلبك ها، زئوپلانكتون هاي غذايي و آغازيان است كه مواد دفعي آبزيان پرورشي و غذاي خورده نشده در استخرها را تجزيه و مصرف مي كنند و به عنوان يك سيستم مدرن آبزي پروري موجب افزايش بازدهي استخرهاي پرورش شده است. هدف اين تحقيق، بررسي كيفيت گوشت ماهيان كپور معمولي پرورش يافته در سيستم بيوفلوك طي دوره نگهداري در يخچال ( °C۱ ±۴) بود. مواد و روش ها: در تحقيق تجربي حاضر، ۳۰۰ قطعه بچه ماهي كپور معمولي به مدت ۹ هفته، با غذاي تجاري (شاهد) و سه تيمار آزمايشي، تغذيه شده و سپس شاخص هاي كيفي گوشت ماهيان مورد بررسي قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزار SPSS ۲۱ و توسط آزمون چنددامنه اي دانكن، آناليز واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي انجام شد. يافته ها: پايين ترين كيفيت طعم گوشت ماهي در تيمار ملاس مشاهده شد و با ساير تيمارها اختلاف معني دار داشت (۰/۰۵ p). در حالي كه در ساير پارامترهاي حسي گوشت پخته و درصد افت پخت، هيچ گونه اختلاف معني داري بين تيمارها مشاهده نشد (۰/۰۵ p). تيمار شاهد و تيمار بيوفلوك ملاس به ترتيب كمترين و بيشترين شاخص قرمزي رنگ پوست را داشتند. با افزايش دوره ماندگاري ميزان تيوباربيتوريك اسيد در تيمار شاهد و در تيمارهاي بيوفلوك به ترتيب افزايش و كاهش معني دار داشت (۰/۰۵ p). مقادير سولفيدريل و پپتيدهاي محلول در تري كلرواستيك اسيد با گذشت زمان نگهداري ماهي ها كاهش يافتند. نتيجه گيري: سيستم بيوفلوك در كيفيت گوشت ماهيان كپور معمولي پرورش يافته در طي دوره نگهداري در يخچال تاثير مثبت دارد و دوره ماندگاري آن را افزايش مي دهد.