مقايسه‌ي تماس پوستي كوتاه مدت شكمي و هم آغوشي (كانگورويي) بر شدت اضطراب آشكار و پنهان مادران پس از زايمان

زمينه و هدف: اختلالات اضطرابي از جمله شايع ترين اختلالات رواني پس از زايمان است. روش هاي حمايتي مختلفي به منظور كاهش اختلال اضطرابي مادران در دوره پس از زايمان مورد استفاده قرار گرفته، اما اطلاعات اندكي در مورد تاثير تماس هم آغوشي (كانگورويي) بر كاهش اضطراب مادر در دسترس است. اين مطالعه با هدف مقايسه ي تماس پوستي كوتاه مدت شكمي و هم آغوشي (كانگورويي) بر شدت اضطراب آشكار و پنهان پس از زايمان انجام شد. روش ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي يك سوكور در سال ۱۳۹۴ بر روي ۶۸ زن باردار واجد شرايط در تربت حيدريه انجام شد. افراد به طور تصادفي در دو گروه مداخله (تماس پوستي هم آغوشي يا كانگورويي) و گروه شاهد (تماس پوستي شكمي) قرار گرفتند. پرسش نامه مشخصات دموگرافيك و باروري و طبي ، اطلاعات مربوط به مراحل اول، دوم و سوم زايمان ، اطلاعات مادر و نوزاد و پرسشنامه هاي سنجش اضطراب وضعيتي آشكار (state) و پرسشنامه اضطراب پنهان (Trait) اسپيل برگر براي هر دو گروه دو ماه پس از زايمان تكميل شد. تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ و آزمون هاي آماري انجام شد. نتايج: دو ماه پس از زايمان تفاوت آماري معني داري از نظر كاهش سطح اضطراب آشكار (0/58=p) و پنهان (0/63=p) بين دو گروه تماس كوتاه مدت هم آغوشي (كانگورويي) و شكمي وجود نداشت، اما شدت اضطراب در گروه تماس هم آغوشي كمتر از گروه تماس شكمي بود (0/04=P) بود نتيجه گيري: تماس پوستي كوتاه مدت هم آغوشي (كانگورويي) بر اضطراب مادر تاثيري مشابه تماس پوستي شكمي دارد. انجام مطالعات بيشتر در اين زمينه پيشنهاد مي گردد.