نقش بي اشتياقي اخلاقي و حساسيت اضطرابي در پيش بيني گرايش به مصرف الكل در نوجوانان

مقدمه: مصرف مشروبات الكلي در طول نوجواني يك نگراني جدي در سلامت عمومي است. هدف: پژوهش حاضر با هدف پيش بيني گرايش به مصرف الكل در نوجوانان بر مبناي مؤلفه هاي بي اشتياقي اخلاقي و حساسيت اضطرابي انجام گرفت. روش : پژوهش حاضر به روش همبستگي انجام شد. جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم مدارس دولتي شهرستان پارس آباد كه در سال تحصيلي 1397 مشغول به تحصيل بودند تشكيل مي دادند. از اين جامعه نمونه اي به حجم 120 نفر به روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند و به پرسشنامه هاي رفتارهاي خطرپذيري، بي اشتياقي اخلاقي و حساسيت اضطرابي پاسخ دادند. داده ها نيز توسط شاخص هاي آمار توصيفي، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تحليل شدند. يافته ها: نتايج ضريب همبستگي نشان داد گرايش به مصرف الكل با نمره كل بي اشتياقي اخلاقي، مؤلفه هاي توجيه اخلاقي، برچسب زدن مدبرانه، مقايسه سودمند، تقسيم مسئوليت، غيرانساني كردن، نسبت دادن سرزنش، نمره كل حساسيت اضطرابي و مؤلفه هاي ترس از احساسات بدني، ترس از عدم كنترل شناختي ارتباط مثبت دارد. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد متغيرهاي بي اشتياقي اخلاقي و حساسيت اضطرابي 19 درصد از كل واريانس گرايش به مصرف الكل را پيش بيني مي كند. نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه بي اشتياقي اخلاقي و حساسيت اضطرابي از متغيرهاي مرتبط با گرايش به مصرف الكل در نوجوانان است كه بايد در برنامه هاي پيشگيري از مصرف مواد و مشروبات الكلي در نظر گرفته شود.