تاثير قابليت محيط (فراهم سازها) روي توجه و حافظه دانش آموزان داراي اختلالات ذهني

مقدمه: براي افراد با ناتواني هاي رشدي، درك رشد حركتي، پايه اي مناسب را براي مداخله، درمان و بهبود اين افراد فراهم مي كند. هدف: هدف از پژوهش حاضر تعيين تأثير قابليت محيط (فراهم سازها) روي توجه و حافظه دانش آموزان داراي اختلالات ذهني ۶ تا ۹ ساله بود. اين تحقيق كاربردي و از نوع نيمه تجربي )مداخله اي( بود. روش: جامعه آماري اين پژوهش كليه دانش آموزان داراي اختلال ذهني ۶ تا ۹ ساله شهرستان بابل در سال ۱۳۹۶ بودند. ۵۰ دانش آموز پسر به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفي در يكي از گروه هاي آزمايش يا كنترل قرار گرفتند (۲۵ نفر در هر گروه). آزمودني ها در گروه آزمايش به مدت ۳۶ جلسه (۳ ماه و هفته اي ۳ جلسه) و هر جلسه ۳۰ الي ۴۵ دقيقه تحت آموزش و تمرين قرار گرفتند. براي ارزيابي مهارت هاي توجه از توجه تولوز پيرون و آزمون حافظه آندره ري استفاده شد. داده ها با روش آماري آناليز كوواريانس تك متغيره مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج به دست آمده نشان داد كه فراهم سازها در بهبود مهارت توجه تأثير داشته است (p 0.01)، همچنين نتايج اين تحقيق نشان داد كه فراهم سازها در متغيرهاي حافظه تأثيري نداشت (p 0.05). نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش نشان داد كه لازم است به محيط و توانايي هاي محيطي و استفاده از روش هاي مناسب فراهم سازي در جهت بهبود توجه در كودكان داراي اختلال ذهني توجه ويژه داشت، از طرفي در مورد حافظه نيازمند تحقيقات باليني سازمان يافته تر است تا بتوان به طور يقين در مورد تأثير فراهم سازها در حافظه نظر داد.