اثربخشي مداخله ي مبتني بر آموزش مثبت بر بهزيستي ذهني دانش آموزان

مقدمه: بهزيستي ذهني يكي از سازه هاي مهم روانشناسي مثبت گرا است كه شناسايي عوامل مؤثر در آن از اهميت زيادي برخوردار است و ارتقاء سطح بهزيستي ذهني يكي از اهداف روانشناسي در عصر حاضر بوده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشي مداخله ي مبتني بر آموزش مثبت بر بهزيستي ذهني دانش آموزان انجام گرفت. روش: طرح پژوهش، نيمه تجربي و از نوع پيش آزمون پس آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را كليه دانش آموزان پايه ي ششم ابتدائي شهرستان مرودشت تشكيل مي دادند كه از ميان آن ها تعداد ۳۰ نفر از اين جامعه به روش نمونه گيري خوشه اي به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه ۱۵ نفري (گروه آزمايش و گروه كنترل) به صورت تصادفي جايگزين شدند. به منظور گردآوري داده ها از برنامه عاطفه مثبت و منفي (واتسن و همكاران (۱۹۸۸) و پرسشنامه رضايت از زندگي (دينر و همكاران، ۱۹۸۵) استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها، از آزمون تحليل كواريانس چند متغيري استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد مداخله آموزش مثبت موجب ارتقاء عاطفه مثبت و رضايت از زندگي و كاهش عاطفه منفي گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل گرديد. نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش تلويحات كاربردي مهمي جهت اهتمام ويژه به تأثير مداخله آموزش مثبت در بهزيستي ذهني دانش آموزان دارد.