ويژگي روان‌سنجي ابزارهاي سنجش تحمّل‌ناپذيري عدم قطعيّت: يك مطالعۀ مروري

تحمّل ناپذيري عدم قطعيّت به عنوان يك ويژگي ذاتي ناشي از مجموعه باورهاي منفي دربارۀ عدم قطعّيت و پيامدهاي آن تعريف شده كه دربرگيرندۀ تمايل به واكنش منفي در سطوح هيجاني، شناختي، و رفتاري به موقعيّت ها و حوادث نامعلوم است. با توجّه به گستردگي سازۀ تحمّل ناپذيري عدم قطعيّت در ادبيات پژوهشي اختلال هاي هيجاني و به خصوص رشد قابل توجّه مطالعات در اين زمينه در چند سال اخير، انتخاب ابزار مناسب و دقيق براي اهداف پژوهشي و درماني مرتبط با اين سازه از اهميت فراواني برخوردار است. تا كنون جهت سنجش تحمّل ناپذيري عدم قطعيّت ابزارهايي همچون مقياس تحمّل ناپذيري عدم قطعيّتنسخۀ ۲۷ عبارتي، مقياس تحمّل ناپذيري عدم قطعيّتنسخۀ ۱۲ عبارتي، پرسشنامۀ تحمّل ناپذيري عدم قطعيّتنسخۀ ۴۵ عبارتي، پرسشنامۀ تحمّل ناپذيري عدم قطعيّت اختلال ويژه، مقياس تحمّل ناپذيري عدم قطعيّت موقعيّتويژه و مقياس پاسخ به عدم قطعيّت طراحي و اعتباريابي شده اند. هدف اين مطالعه آن است كه اين ابزارها را معرفي كند، تاريخچۀ كوتاهي از هر كدام ارائه نمايد، ويژگي هاي روان سنجي هركدام را به تفصيل بياورد و در انتهاي هر ابزار، ويژگي منحصر به فرد هر كدام را براي استفاده پژوهشگران و درمان گران بيان كند. اين كار به متخصصين امكان مي دهد تا به فراخور نوع هدفي كه دارند ابزار مناسب خود را از ميان اين ابزارها انتخاب كنند.