بررسي تغييرات فيزيولوژيكي و بيوشيميايي بذر ذرت(Zea mays L. )در شرايط زوال طبيعي و مصنوعي

اين آزمايش، سال 1394در آزمايشگاه مؤسسه‌تحقيقات‌ثبت‌و گواهي‌بذر‌و ‌نهال كرج انجام‌گرفت. تيمارهاي‌آزمايشي شامل محل‌تكثير‌‌بذر ‌ذرت در دو شرايط ‌اقليمي كرج و مغان، چگونگي‌شرايط ‌نگهداري‌‌بذر‌ذرت در دو انباركنترل‌شده و شرايط‌هواي‌آزاد‌منطقه‌مغان و نحوه‌ ضدعفوني‌بذر در دو‌سطح با تامين شرايط‌ضدعفوني‌ و بدون‌ضدعفوني بودند. آزمايش به‌صورت فاكتوريل‌در‌‌قالب‌طرحكاملاً‌تصادفي در سه‌تكرار انجام‌‌شد بذرهاي‌تكثيري در‌شرايط‌اقليمي‌كرج قبل از آزمون‌‌پيري‌تسريع‌ شده داراي 92%‌جوانه‌زني و پس‌از‌144ساعت در شرايط‌پيري‌‌تسريع‌‌شده، در انبار با شرايط‌كنترل‌‌شده حدود3‌%، وقتي در شرايط‌آب‌و‌هوايي‌مغان نگهداري‌شدند حدود6‌ % افت درصدجوانه‌زني‌استاندارد نشان‌دادند. در‌حالي‌كه شرايط‌مشابه در بذرهاي‌توليدي‌مغان به‌ترتيب منجر‌به‌كاهش18و 28درصدي‌شد. زماني‌كه بذرها در انبار‌كنترل‌شده‌نگهداري‌شدند حدود‌17‌ %‌محتوي‌پروتئين بيش‌تري نسبت به انبارداري در شرايط‌آب‌و‌هوايي‌مغان نشان‌دادند. ميزان‌فعاليت‌كاتالاز در بذرهاي توليدي‌كرج از بذرهاي توليدي‌مغان بيش‌تر(14%) بود. ضدعفوني‌بذر بر ميزان فعاليت آنزيم پراكسيدازومحتوي مالون دي آلدهيد اثر معني داري داشت، به طوري كه فعاليت پراكسيداز در بذرهاي ضدعفوني شده 11 % بيشتر و محتوي مالوندي آلدهيد حدود 1% نسبت به بذرهاي ضدعفوني نشده كمتر بود. بذرهاي توليدي در كرج كه در شرايط كنترل شده نگهداري شدند بالاترين فعاليت پراكسيداز وكمترين ميزان مالوندي آلدهيد را دارا بودند. بنابراين شرايط توليد در مغان از لحاظ دمايي و رطوبتي بحراني تر از كرج بود، لذا بر خصوصيات بيوشيميايي بذرها تأثير داشته، به طوريكه پس از انبارداري بذرهاي توليدي مغان از قابليت انبارماني كمتري برخوردار بودند از طرف ديگر بذرها در انبارمغان در شرايط بحراني دمايي و رطوبتي نسبت به شرايط كنترل شده قرارگرفتند، لذا بيشتر زوال يافتند.