نقش واسطه‌گري عزت نفس در رابطه شفقت به خود و دشواري در تنظيم هيجان با اعتياد به اينترنت

مقدمه: اعتياد به اينترنت، نوعي وابستگي رفتاري است كه فرد براي مقابله با مشكلات از آن استفاده مي كند. هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش واسطه اي عزت نفس در رابطه ي بين شفقت به خود و دشواري در تنظيم هيجان با اعتياد به اينترنت بود. روش: طرح پژوهش حاضر، از نوع توصيفي همبستگي است. براي اين منظور، ۲۴۰ نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي ايران با استفاده از نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند و به پرسش نامه هاي اعتياد به اينترنت، مقياس دشواري در تنظيم هيجان گراتز، مقياس شفقت به خود و مقياس عزت نفس كه در اختيار آن ها گذاشته شده بود، پاسخ دادند. تحليل داده ها با استفاده از مدل يابي معادلات ساختاري انجام شد. هم چنين براي طبقه بندي، پردازش و تحليل داده ها و بررسي فرضيه هاي پژوهش از نرم افزارهاي آماري۲۲ SPSS و ليزرل 8/85 استفاده شد. يافته ها: ارزيابي مدل فرضي پژوهش با استفاده از شاخص هاي برازندگي نشان داد كه مدل فرضي با مدل اندازه گيري، برازش دارد (۰/۹۸=CFI=،۰/۹۸ IFI=، ۰/۰۵۵=RMSEA). نتايج نشان داد كه دشواري در تنظيم هيجان و شفقت به خود به صورت غير مستقيم از طريق عزت نفس بر اعتياد به اينترنت به ترتيب با ضرايب (۰/۰۷۳ و ۰/۱۲۶-) تاثير دارد. هم چنين نتايج نشان داد كه دشواري در تنظيم هيجان رابطه مستقيم با اعتياد به اينترنت (۰/۴۴)، دارد.نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه عزت نفس در رابطه بين دشواري در تنظيم هيجان و شفقت به خود نقش واسطه اي دارد. توجه به اين مكانيسم تاثير، در تدوين مداخلات پيشگيرانه و درماني كارآمد براي اعتياد به اينترنت مي تواند موثر باشد.