بررسي سلامت معنوي و ارتباط آن با سلامت روان در دانشجويان جديدالورود دانشگاه علوم پزشكي كردستان

مقدمه: سلامت معنوي از مهم ترين عوامل اجتماعي فرهنگي مرتبط با سلامت روان است.هدف: هدف از مطالعه حاضر تعيين ارتباط بين سلامت روان و سلامت معنوي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كردستان بود كه در سال ۱۳۹۴ انجام گرديد.روش: در اين پژوهش توصيفي همبستگي تعداد ۴۳۶ نفر دانشجوي جديدالورود سال تحصيلي ۹۵-۹۴ با روش سرشماري بررسي شدند ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه ۲۰ سؤالي سلامت معنوي پولوتزين كه ۱۰ سؤال آن سلامت مذهبي و ۱۰ سؤال ديگر سلامت وجودي را اندازه گيري مي كرد و آزمون سلامت روان GHQ۲۸ كه چهار مقياس علائم جسماني، علائم اضطرابي، علائم ناسازگاري اجتماعي و علائم افسردگي را مي سنجد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري ۲۲ SPSS و آزمون هاي آماري همبستگي پيرسون، تي تست وآنوا استفاده شد.يافته ها: بيشترين فراواني دانشجويان مؤنث با ۶۳/۵% و مجرد با ۹۱/۷% بودند ۷۲ درصد آن ها در گروه سني ۲۰۱۸ سال قرار داشتند. ۵۸/۹% بومي استان كردستان بودند. ۶۷/۳% داراي سلامت معنوي بالا، ۹۵/۲% داراي سلامت مذهبي بالا ۸۴/۲% و داراي سلامت وجودي بالابودند. ۸۷/۲% افراد موردمطالعه داراي سلامت روان و ۱۲/۸% مشكوك به آسيب پذيري رواني بودند. بين سلامت معنوي در دو بعد سلامت مذهبي و سلامت وجودي با سلامت روان آنان رابطه معناداري وجود داشت.نتيجه گيري: هرچه ميزان سلامت معنوي در دانشجويان بالاتر باشد، ميزان آسيب هاي رواني در آن ها كمتر خواهد بود. به عبارت ديگر مي توان از ميزان سلامت معنوي در دانشجويان به عنوان يك پيش بيني كننده بحران رواني در آن ها استفاده كرد.