بررسي ارتباط بين تمرينات يوگا و اضطراب بدني اجتماعي در دختران ورزشكار

مقدمه: اضطراب بدني اجتماعي به‌عنوان يكي از بيماري ‌هاي شايع عصر حاضر كه عامل بسياري از آشفتگي ‌ها در زمينه‌هاي گوناگون زندگي دختران جوان شده است و موجب كاهش عزت نفس آن‌ها مي ‌شود. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين ۱۲ هفته تمرين يوگا و اضطراب بدني اجتماعي در دختران ورزشكار بود. روش: مطالعه حاضر از نوع همبستگي مقايسه ‌اي است. جامعه ‌ي آماري مطالعه، دختران شركت‌كننده در كلاس‌ هاي يوگا بودند كه از بين آن‌ها ۲۰۱ نفر بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند و مقياس‌ هاي فعاليت بدني و اضطراب بدني اجتماعي هارت و همكاران (۱۹۹۸) در اختيار آن‌ها قرار گرفت. براي تجزيه‌ و تحليل داده‌ها از آزمون همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته ‌ها: نتايج نشان داد كه بين اضطراب بدني اجتماعي و شاخص ‌هاي فعاليت بدني در كل نمونه آماري ارتباط معنا داري وجود دارد كه جهت ارتباط منفي است (p ۰/۰۵)؛ بنابراين با افزايش هر يك از شاخص ‌هاي فعاليت بدني ميزان اضطراب بدني اجتماعي كاهش يافته است. نتيجه‌گيري: در نتيجه مي توان گفت كه ورزش سودمندي ‌هاي مضاعفي دارد به اين دليل كه به افراد كمك مي‌كند، احساس بهتري در مورد خود داشته باشند. بر اين اساس با حفظ فعاليت بدني منظم به تدريج از نقش انگيزاننده اضطراب بدني اجتماعي كاسته مي ‌شود و ورزشكاران به اهداف خود در تناسب اندام مي ‌رسند.