خلاقيت در افراد مستعد سايكوز: هايپومانيك و اسكيزوتايپي بالا شواهدي در تأييد ارتباط U وارونه خلاقيت و آسيب‌شناسي رواني

مقدمه: خلاقيت سازه‌اي چند بعدي است كه توسط ابزارهاي گوناگون اندازه ‌گيري مي‌شود. هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه خلاقيت در افراد داراي صفت اسكيزوتايپي بالا و هايپوماني با افراد بهنجار صورت گرفت. روش: پژوهش حاضر توصيفي از نوع علي مقايسه‌ اي است. جامعه آماري پژوهش حاضر را دانشجويان دانشگاه تبريز در سال تحصيلي ۹۷-۹۶ تشكيل دادند. با استفاده از روش نمونه ‌گيري تصادفي خوشه‌اي ۱۵۷۰ نفر از دانشجويان انتخاب شدند و پرسشنامه شخصيت اسكيزوتايپي (رايني و همكاران، ۱۹۹۴) و چك ليست هايپومانيا (فورتي و همكاران،۲۰۱۰) را تكميل نموده و در ۳ گروه بهنجار، اسكيزوتايپي بالا و هايپوماني قرار گرفتند و در ادامه آزمون ‌هاي خلاقيت عابدي (دائمي و مقيمي بارفروش، ۱۳۸۳)، تفكر خلاق كلامي تورنس فرم ب (تورنس، ۱۹۸۸) و تكليف تصوير سازي با حروف لاتين (محقق ساخته) را تكميل كردند. داده‌ ها با استفاده از روش آماري توصيفي و آنوا تجزيه و تحليل شد. يافته‌ ها: يافته‌ ها نشان مي‌ دهد كه گروه هايپوماني و اسكيزوتايپي بالا (افراد مستعد سايكوز) در ابزارهاي سنجش خلاقيت نمرات بيشتري از گروه بهنجار كسب كردند (۰/۰۵ P). نتيجه‌ گيري: اسكيزوتايپي و هيپوماني با خلاقيت ارتباط دارند و نتايج اين پژوهش مي‌ تواند شاهدي براي تائيد ارتباط U وارونه خلاقيت و آسيب شناسي رواني باشد.