اثربخشي درمان شناختي رفتاري همراه دارو در كاهش علائم و نشانه‌هاي اختلال خلقي دوقطبي نوع-I

مقدمه: اختلال دوقطبي يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي روان‌پزشكي است. براي درمان و جلوگيري از عود علائم و نشانه ‌هاي اين اختلال، لازم است اطلاعاتي در مورد روش ‌هاي درماني مانند درمان شناختي رفتاري گروهي با تكنيك‌هاي مختلف به دست آوريم. هدف: هدف از اين مطالعه بررسي اثربخشي درمان شناختي رفتاري همراه دارو در كاهش علائم و نشانه‌هاي اختلال خلقي دو قطبي نوع I است. روش : اين پژوهش يك مطالعه آزمايشي تجربي (پيش‌آزمون و پس‌آزمون) است. جامعه آماري پژوهش، كليه بيماران اختلال دوقطبي نوع I بستري در بخش روان بيمارستان فاطمي اردبيل در سال ۱۳۹۷ بودند. به منظور انتخاب نمونه آماري با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس تعداد ۲۴ نفر از جامعه مذكور انتخاب (بر اساس تشخيص روان‌پزشك) و در دو گروه (آزمايش و كنترل) جايگزين شدند. براي جمع‌آوري داده‌ ها از مقياس ‌هاي مصاحبه ساختار يافته و يانگ مانيا استفاده شد سپس داده ‌ها وارد نرم افزار ۲۱ SPSS شده و جهت تجزيه ‌و تحليل آماري نيز از آزمون اون و كواريانس استفاده شد. يافته‌ ها: نتايج حاصل از تحليل آماري نشان داد، درمان شناختي رفتاري همراه دارو تأثير معناداري بر شاخص ‌هاي مانيا داشته و موجب كاهش علائم آن در بيماران مبتلا به اين اختلال مي ‌شود (۰/۰۵=P). نتيجه ‌گيري: درمان شناختي رفتاري مي ‌تواند به عنوان يك روش درماني مكمل، همراه دارو درماني در كاهش علائم و نشانه‌هاي اختلال خلقي دوقطبي نوعI بكار گرفته شود. همچنين مطابق نتايج حاصل از اين پژوهش، استفاده از رويكرد تيمي مبتني بر همكاري روان‌شناس و روان‌پزشك در درمان اختلال خلقي پيشنهاد مي ‌شود.