اثربخشي آموزش مهارت‌هاي تنظيم خلق بر اضطراب و تحريك‌پذيري دانش‌آموزان مبتلا به اختلال بد تنظيمي خلق اخلالگر

مقدمه: اختلال بد تنظيمي خلق اخلالگر، تشخيصي جديد در پنجمين ويرايش راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني محسوب مي‌شود كه با تحريك‌پذيري مزمن، مداوم و شديد در كودكان و نوجوانان مشخص مي‌شود. هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش‌هاي مهارت‌هاي تنظيم خلق در كاهش اضطراب و تحريك‌پذيري دانش‌آموزان مبتلا به اختلال بد تنظيمي خلق اخلالگر بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه اول مدارس شهرستان ابهر در سال تحصيلي ۹۸۱۳۹۷ بودند. تعداد نمونه ‌‌‌۳۰ دانش‌آموز بود كه به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. ابزارهاي مورد استفاده شاخص واكنش‌پذيري عاطفي استرينگرز و پرسشنامه اضطراب بك بود. گروه آزمايش به مدت ۱۲ جلسه در آموزش مهارت‌هاي تنظيم خلق شركت كردند و گروه كنترل مداخله خاصي دريافت نكردند. براي تحليل داده‌هاي جمع‌آوري ‌شده در پيش‌آزمون و پس‌آزمون از تحليل كواريانس چند متغيري (مانكوا) و نرم‌افزار ۲۱ spss استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه بين ميانگين نمرات پيش‌آزمون، پس‌آزمون در دو گروه آزمايش و كنترل تفاوت معناداري (۰/۰۱ p) وجود دارد. نتيجه‌گيري: آموزش تنظيم خلق باعث كاهش تحريك‌پذيري و اضطراب دانش‌آموزان مبتلا به اختلال بد تنظيمي خلق اخلالگر مي‌شود.