بررسي تأثير مراقبت پيگير تلفني بر ميزان بستري شدن مجدد و افسردگي بيماران تحت عمل جراحي قلب باز در بيمارستان منتخب آجا

مقدمه: جراحي قلب باز از متداول ترين جراحي ها در بيماران قلبي است. از عوارض ناشي از جراحي قلب باز، وقوع اختلالات جسمي و رواني مي باشد كه مي تواند به بستري شدن مجدد و افسردگي بيماران تحت عمل جراحي قلب باز منتهي شود. هدف: هدف اين مطالعه، تعيين تأثير مراقبت پيگير تلفني بر ميزان بستري شدن مجدد و افسردگي بيماران تحت عمل جراحي قلب باز بيمارستان هاي منتخب آجا مي باشد. مواد و روش ها: مطالعه ي حاضر يك مطالعه نيمه تجربي است كه در سال 95-1394 انجام پذيرفت. جامعه آماري در اين پژوهش كليه بيماران بزرگسالي بودند كه در بيمارستان 502 آجا تحت عمل جراحي قلب باز قرار گرفتند. واحدهاي مورد پژوهش به روش در دسترس انتخاب و به روش تصادفي در دو گروه آزمون و كنترل جاي گرفتند. ابزار استفاده شده در اين پژوهش، پرسشنامه افسردگي بك بود. مراقبت پيگير تلفني در بيماران در گروه آزمون انجام شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 19 مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: آزمون دقيق فيشر نشان داد كه مراقبت پيگير تلفني بر كاهش بستري شدن مجدد بيماران پس از جراحي قلب مؤثر است (P=0/035). همچنين، نتايج آزمون تي مستقل تفاوت معني داري را در ميانگين نمره افسردگي بيماران دو گروه آزمون (9/68±33) و كنترل (11/43 ±39/27) بعد از مداخله نشان داد (P=0/026). بحث و نتيجه گيري: مراقبت پيگيري تلفني باعث كاهش بروز افسردگي كوتاه مدت پس از جراحي قلب و كاهش بستري شدن مجدد اين بيماران مي شود؛ بنابراين، استفاده از مراقبت پيگير تلفني در اين بيماران توصيه مي شود. همچنين، انجام مطالعات بيشتر با فواصل زماني كوتاه تر در اين بيماران توصيه مي گردد.