شيوع اختلال‌هاي رواني در زندانيان مرد مراجعه كننده به درمانگاه زندان مركزي همدان

مقدمه: بررسي هاي انجام شده بر روي زندانيان مردنشان داده است كه ميزان شيوع اختلال هاي رواني در زندان، دو تا سه برابر بيشتر از ميزان شيوع آن در جمعيت عمومي است. هدف: هدف اين مطالعه تعيين ميزان شيوع اختلالات رواني در زندانيان مرد مراجعه كننده به درمانگاه زندان همدان در سال 1395 بود. مواد و روش ها: اين پژوهش بر روي 446 نفر از زندانيان مرد انجام شده بود كه با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شده بودند. اين افراد با شكايت از وضعيت رواني خود در طول يك سال اخير به درمانگاه زندان مراجعه كرده بودند. شركت كنندگان توسط پزشك مورد غربالگري اوليه قرار گرفتند. گروه نمونه چك ليست نشانگان اختلالات رواني (90 SCL) را تكميل نمودند و موارد داراي نشانگان باليني بالاتر از خط برش 5/2، تحت مصاحبه باليني روانشناس و روانپزشك قرار گرفتند. يافته ها: 45 درصد افراد متأهل، 45 درصد مجرد و 10 درصد مطلقه بودند. بيشترين فراواني از نظر وضعيت تحصيلي را افراد با تحصيلات ابتدايي (34 درصد) و راهنمايي (35 درصد) تشكيل دادند. بيشترين شيوع اختلال در افراد 26 تا 35 سال (50 درصد) مشاهده شد. در 96 درصد (427 نفر) افراد، حداقل يك اختلال، تشخيص داده شد. بر اساس نتايج تحليل در محور يك، اختلالات افسردگي (41 درصد)، اختلالات دوقطبي (19 درصد)، اختلالات مرتبط با آسيب و عامل استرس (9 درصد)، اختلالات اضطرابي (8/8 درصد) و اختلالات مرتبط با مواد (8 درصد) به ترتيب بيشترين فراواني را به خود اختصاص داده اند. بيش از 50 درصد از زندانيان از 2 يا چند اختلال رواني به صورت همزمان رنج مي بردند. بحث و نتيجه گيري: طبق نتايج اين پژوهش، شيوع اختلالات رواني در زندانيان به ويژه اختلالات خلقي (دوقطبي افسردگي) بسيار بيشتر از جمعيت عادي است.