تعيين فراواني و علل تروماي چشمي در مصدومين نظامي مراجعه كننده به بيمارستانهاي منتخب آجا

مقدمه: چشم به اين علت كه بيشترين نقش را در ارتباط ما با جهان بيرون دارد از مهم ترين قسمت هاي بدن محسوب مي شود، آسيب هاي چشمي از علل مهم كاهش بينايي و نابينايي در سراسر جهان هستند. هدف: مطالعه حاضر با هدف تعيين فراواني و علل تروماي چشمي در مصدومين نظامي مراجعه كننده به بيمارستان هاي منتخب آجا در تهران و كرمانشاه بين سال هاي 94 1384 صورت گرفته است. مواد و روش ها: مطالعه توصيفي تحليلي از نوع مقطعي كه 153 پرونده مصدومان چشمي نظامي مراجعه كننده به بيمارستان منتخب نظامي شهركرمانشاه و تهران بين سال هاي 94-1384 بررسي شد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته شامل مشخصات دموگرافيك و سؤالات مرتبط با تروماي چشمي بود. داده ها كدگذاري و وارد Spss نسخه 16 شده و با روش هاي آماري توصيفي تحليلي و با معني داري 05.0  P تحليل شد. يافته ها: محدوده سني بين 18 تا 72 سال با ميانگين سني 206.10±85.25، تمامي مصدومان مرد (100%)، 71.9% مجرد و 62.1% وظيفه بودند. 48.4% مراجعان بين 1 تا 12 ساعت بعد از تروما به بيمارستان مراجعه و بيشترين نوع تروماي وارده نافذ (66%) و به صورت غيرعمدي (86.3%) بود. اكثر موارد با اجسام تيز (63.35%)، در (50.3%) پادگان و در زمان صبح (41.2%) بود. اكثر مصدومين سابقه قبلي تروماي چشمي (87.6%) نداشتند و آسيب هاي متعدد (66.2%) به دنبال تروما رخ داده بود. (56.2%) آسيب به چشم چپ و مدت بستري پس از تروما بالاي يك روز (88.9%) بود. بيشتر مصدومين (66.7%) در مركز جراحي شده اند ارتباط معني داري بين مشخصات دموگرافيك و تروماي چشمي يافت نشد. بحث و نتيجه گيري: مطالعه نشان داد كه تروماها در ميانگين سني پايين تر و در پادگان ها و محل كار اتفاق مي افتد كه توجه به برنامه ريزي و آموزش توسط مسئولين در زمينه ايمني كار را طلب مي كند. جهت برنامه ريزي هاي مديريتي در دسترس بودن آمار صحيح از تروماهاي چشمي الزامي مي باشد كه اين مهم نيز به نوبه ي خود مستلزم وجود سيستم ثبت دقيق اطلاعات مي باشد كه بتوان از اين آمارها بهره برد.