بررسي رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي و كيفيت تدريس در ميان استادانِ دانشگاه علوم پزشكي ارتش از ديدگاه دانشجويان

مقدمه:ويژگي هاي شخصيتي استادان نقش مؤثري در كاهش ميزان پيشرفت تحصيلي و افزايش بازدهي يادگيري دانشجويان ايفا مي كند و از جمله اينكه ويژگي هاي شخصيتي استادان مي تواند پيش بيني كننده تغييرات در سبك هاي تدريس او باشد. هدف: اين مطالعه به منظور بررسي رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي و كيفيت تدريس در ميان استادان دانشگاه علوم پزشكي ارتش انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش آن توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل 947 دانشجوي در حال تحصيل در دانشگاه علوم پزشكي ارتش در سال تحصيلي 1397-1396 بودند. براي تعيين حجم نمونه با مراجعه به جدول كرجسي و مورگان 175 نفر با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه اخلاق حرفه اي تدريس نجفي و همكاران و كيفيت تدريس سراج بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون به كمك نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام شد.يافته ها: نتايج نشان داد كه بين ويژگي هاي شخصيتي و كيفيت تدريس استادان رابطه مثبت و معني داري وجود دارد (P 0.01). بدين معنا كه هرچه ميزان مؤلفه ويژگي هاي شخصيتي در استادان بالاتر باشد، به احتمال بيشتري كيفيت تدريس آن ها بالاتر خواهد بود. مقدار همبستگي اين دو متغير برابر با 0/389 بود كه اين مقدار در سطح 0/01 معنادار مي باشد.بحث و نتيجه گيري: با توجه نتايج مطالعه حاضر و وجود رابطه مثبت و معنادار بين »ويژگي هاي شخصيتي « و متغيرهاي »اخلاق حرفه اي «، توجه به ويژگي هاي شخصيتي استادان مي تواند يكي از شاخص ها و راهبردهاي اساسي جهت بهبود تضمين كيفيت تدريس در دانشگاه علوم پزشكي ارتش باشد.