بررسي تاثير مداخله آموزشي بر توانمند سازي دانش آموزان در پيشگيري از مصرف سيگار

زمينه و هدف : ميزان شيوع مصرف سيگار در ميان نوجوانان رو به افزايش است. هدف اين مطالعه تعيين تاثير مداخله آموزشي بر توانمندسازي دانش آموزان پسر پايه سوم دبيرستان هاي همدان در پيشگيري از مصرف سيگار است. روش كار : در اين مطالعه نيمه تجربي از نوع شاهددار كه در سال تحصيلي 90-1389 انجام شد، 240 دانش آموزان به روش خوشه اي چندمرحله اي انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه 120 نفره آزمون و كنترل تقسيم شدند. وسيله گردآوري اطلاعات پرسش نامه هاي استاندارد عزت نفس، مهارت حل مسئله، و خودكارآمدي و چك ليست رفتار پيشگيري از مصرف سيگار بود. براساس نتايج حاصل از تكميل اوليه پرسش نامه ها و چك ليست، مداخله مناسب طراحي و در گروه آزمون اجرا شد. يك ماه بعد از مداخله اطلاعات دو گروه جمع آوري و در نرم افزار spss16 با استفاده از آزمون هاي آماري مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. يافته ها : قبل از مداخله رفتار پيشگيري از مصرف سيگار، ميانگين نمره عزت نفس، خودكنترلي، خودكارآمدي و مهارت حل مسئله در دانش آموزان دو گروه درحد متوسط بود و از اين نظر تفاوت معنادار نداشتند. پس از مداخله ميانگين نمرات عزت نفس، خودكنترلي (0/003= p)، خودكارآمدي (0/014 =p ) و مهارت حل مسئله (0/001 =p ) در دو گروه تفاوت معنا دار نشان داد و ميان رفتار پيشگيري از مصرف سيگار در دو گروه اختلاف معني دار مشاهده شد (0/02 =p ). نتيجه گيري : مداخله آموزشي با ارتقاء عزت نفس، خودكنترلي، خودكارآمدي و مهارت حل مسئله موجب توانمندي دانش آموزان مورد بررسي براي پيشگيري از مصرف سيگار مي شود.