ايجاد مدل زنوگرافت بومي تومور ويلمز در ايران و كاربردهاي آن در توسعه مطالعات پيش باليني

زمينه و هدف : تومور ويلمز (نفروبلاستوما) يك نئوپلازي روياني با منشاء بلاستماي نفروژنيك بوده و مهم‌ترين تومور كليوي كودكان محسوب مي گردد. در مواردي با نماي بافتي نامطلوب و هم چنين عود تومور، شانس بقاء كاهش مي ‌ يابد. هم چنين عوارض ديررس ناشي از شيمي ‌ درماني، جان شفا يافتگان تومور ويلمز را تهديد مي كند. هدف اين مطالعه، ايجاد مدل زنوگرافت بافت توموري مشتق شده از بيمار بوده تا بتوان با اين مدل ‌ ها، آزمون ‌ هاي مقاومت به داروهاي شيمي ‌ درماني را در هر فرد مورد ارزيابي قرار داد . روش كار : چهار بيمار مبتلاء به تومور ويلمز را انتخاب و نمونه تازه جراحي را به آزمايشگاه منتقل و پس از گذراندن مراحل كشت اوليه سلول هاي توموري و خالص سازي آن‌ها ، به ازاي هر تومور، به 10 سر موش بي موي فاقد تيموس به صورت زير جلدي تلقيح گرديدند. سپس مراحل رشد آن‌ها ارزيابي شده و تومورها با ميكروسكوپ نوري مورد مطالعه قرار گرفتند . يافته‌ها : ميزان تومورزايي در مدل زنوگرافتي تا 70% گزارش گرديد. هم چنين نتايج آسيب شناسي نشان داد كه در اسلايدهاي H E ، هر سه بخش اپيتليالي، استرومايي و بلاستما وجود داشته و نتايج ايمونوهيستوشيمي نيز با ماركرهاي CK ، Desmin ، Myogenin ، WT-1 و Vimentin ، نفروبلاستما را تأييد كردند . نتيجه‌گيري : بررسي هاي هيستوپاتولوژيكي، اعتباربخشي به مدل زنوگرافت تومور ويلمز را مورد تأييد قرار داد. با توجه به اين كه اين مدل براي اولين بار در ايران انجام پذيرفته است، از اين رو مي تواند پژوهشگران را به مطالعات درم آن‌ها ي انفرادي نفروبلاستوما و هم چنين ارزيابي آزمون‌هاي مقاومت تومور نسبت به داروهاي شيمي درماني رهنمون سازد.