اثر تمرين هوازي بر ميزان اندوتلين1، پروتئين واكنشي C‌ و نيتريك اكسيد پلاسما در زنان يائسه با فشار خون بالا

زمينه و هدف : پرفشارخوني يكي از اصلي ترين عوامل خطرزاي بيماري‌هاي قلبي عروقي پس از دهه پنجم زندگي زنان است اما مكانيسم هاي مسئول افزايش فشارخون پيچيده مي باشند. لذا تحقيق حاضر به منظور بررسي اثر تمرين هوازي بر سطوح اندوتلين1، پروتئين واكنشي C و نيتريك اكسيد در زنان يائسه پرفشارخون انجام شد.   روش كار: دراين مطالعه نيمه تجربي كنترل شده، 20 زن يائسه غيرفعال (50 تا 55 سال) مبتلابه پرفشارخوني ضعيف، به طورتصادفي به دوگروه مساوي تمرين هوازي وكنترل تقسيم شدند. برنامه تمريني شامل 45 تا 60 دقيقه فعاليت هوازي ريتميك با شدت50 تا 65 درصد حداكثرضربان قلب، 3 جلسه در هفته و به مدت 6 هفته بود. فشارخون سيستولي و دياستولي و سطوح اندوتلين1 ، پروتئين واكنشي C ونيتريك اكسيد پلاسمايي قبل و پس از مداخله اندازه گيري شد. آناليزآماري داده ها با استفاده ازآزمون t مستقل و t وابسته صورت گرفت (P 0.05 ).   يافته‌ها: كاهش معني داري در فشارخون سيستولي (0.001= p ) و دياستولي (0.008= p ) پس از فعاليت هوازي مشاهده شد كه با افزايش قابل توجه نيتريك اكسيد (0.002= p ) و كاهش سطوح اندوتلين1 (P=0.001 )، پروتئين واكنشي C (P=0.001 ) در زنان يائسه پرفشارخون همراه بود.   نتيجه‌گيري: يك برنامه تمرين هوازي نظارت شده مي تواند پرفشارخوني را بهبود بخشد و هم چنين ممكن است سطوح افزايش يافته ميانجي گرهاي التهابي و تنگ كننده عروقي را از طريق افزايش فراهمي زيستي نيتريك اكسيد تقليل دهد.