تعيين تجربي اثر آنيل كردن بر منطقه بحراني جوش سر به سر چند پاسه لوله فولادكم آلياژ استحكام بالا در خطوط انتقال گاز طبيعي

جوشكاري قوس فلزي الكترود پوشش دار بر روي فولادهاي كم آلياژ استحكام بالا در خطوط لوله انتقال گاز طبيعي ايران اهميت ويژه اي دارد. در اين مقاله تاثير عمليات حرارتي آنيل كردن بر خصوصيات جوش چند پاسه محيطي در موقعيت هاي متفاوت (ساعت 6-4/30، 3-7/30، 3-1/30 و 1/30-12) با قطر خارجي 36 اينچ به وسيله آزمايشهاي كوانتومتري، متالوگرافي، كشش، ضربه و سختيسنجي بررسي شد. نتايج آزمون كشش، كمترين ميزان استحكام تسليم را (در راستاي عمود بر جوش و در موقعيت 6-4/30) برابر 348 مگاپاسكال و كمترين انرژي شكست را (در راستاي عمود بر جوش و در موقعيت 1/30-3) برابر 108 ژول ارزيابي ميكند. انرژي شكست 12 درصد نسبت به نمونه قبل از عمليات حرارتي افزايش داشته است. ميزان تغييرات سختي در نواحي و موقعيت هاي گوناگون ناچيز (كمتر از 5 درصد) است. تصاوير حاصل از آزمون متالوگرافي با ميكروسكوپ هاي نوري و الكتروني نشان مي دهد كه مقدار پرليت ناحيه پاس سطح جوش و منطقه تحت تاثير حرارت نزديك فلز جوش نسبت به فلز اصلي به ترتيب 29 و 8 درصد كاهش داشته است. ميزان ازدياد طول جوش نسبت به نمونه قبل از عمليات حرارتي و فلز پايه به ترتيب 75 و 23 درصد افزايش داشته است. مقدار افزايش كربن، واناديوم و تيتانيوم در منطقه جوش نسبت به فلز اصلي در موقعيت 3-4/30 بهترتيب برابر با 0/02 ، 0/003 و 0/006 مي باشد.