تبيين مشكلات ارتقاء سبك زندگي سالم پرستاران و ارائه راهكار

زمينه و هدف : مفهوم سبك زندگي به عنوان يك متغير مهم در متون پرستاري مطرح شده و رابطه تنگاتنگي با سلامتي افراد جامعه دارد. لذا اين مطالعه با هدف تبيين مشكلات ارتقاء سبك زندگي آنان و ارائه راهكاري كاربردي انجام شد . روش كار : مطالعۀ حاضر مطالعه اي توصيفيتحليلي با روش حل مسأله است. جامعه مورد مطالعه را 116 نفر از پرستاران شاغل دربيمارستانهاي دولتي و ابزارگردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه سبك زندگي پرستاران وپرسشنامه مشكلات پرستاران در ارتقاء سبك زندگي سالم مي باشد. اطلاعات حاصله با استفاده از نرم افزارآماري كامپيوتري SPSS16 تحت ويندوز مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت . يافته ها : در مجموع 9.5% از پرستاران داراي سبك زندگي نا مطلوب، 52.6 % نسبتاً مطلوب، 37.93 % مطلوب بودند. نامطلوب ترين رفتارها دربعد مسئوليت پذيري سلامتي و مطلوب ترين رفتارها دربعد استعمال دخانيات قرار داشت. بيشترين مشكلات پرستاران درخصوص ارتقاء سبك زندگي سالم مربوط به حيطه مديريتي اجرايي زياد بودن ساعات كاري پرستاران با امتياز 1.72، در حيطه محيطيتجهيزاتي نامناسب بودن شرايط محيط كار با امتياز 1.47، در حيطه آموزشي عدم دسترسي به مشاورآموزشي درخصوص مسانل مربوط به سلامت فردي با ميانگين 1.37 و در حيطه فردي انگيزشي بيشترين مشكل حقوق و دستمزد ناكافي با ميانگين 1.77 بود . نتيجه گيري : با مشخص شدن بيشترين مشكلات، راهكارهاي برتر مبتني بر داده ها، مطالعه متون ،ديدگاه خود پرستاران و تفكر تيم تحقيق ارائه شد، از بين اين راهكارها بر اساس ضوابط برگزاري دوره هاي آموزشي به صورت كارگاه و همايش براي پرستاران درمورد اهميت و نحوه ارتقاء سبك زندگي سالم بيشترين امتياز را كسب نمود. ليكن به منظور تحت پوشش قرار دادن ساير راهكارها تشكيل كميته ارتقاء سبك زندگي سالم پرستاران پيشنهاد گرديد.